Urodził się w Uhercach Zapłatyńskich w ówczesnym [[Powiat samborski (Galicja)|powiecie samborskim]] Królestwa Galicji i Lodomerii{{odn|Straty|loc=}}. W czasie I wojny światowej walczył w [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionach Polskich]]. 21 lutego 1917 roku został przydzielony z [[1 Pułk Piechoty (LP)|1 Pułku Piechoty]] do Komendy Żandarmerii Polowej Wojsk Polskich w Warszawie.
25 września 1919 roku został mianowany z dniem 1 października 1919 roku [[podporucznik]]iem w żandarmerii<ref>{{Cytuj pismo|tytuł=|czasopismo=Dziennik Rozkazów MSWojsk|wolumin=93|strony=2329|data=25 października 1919|wydawca=Ministerstwo Spraw Wojskowych|miejsce=Warszawa}}</ref>. Był dowódcą 2 Plutonu Żandarmerii w Warszawie należącego do [[1 Dywizjon Żandarmerii|1 Dywizjon Żandarmerii]]. 30 stycznia 1920 roku został przeniesiony do [[Dywizjon Żandarmerii Wojskowej Nr 3|Dowództwa Żandarmerii przy Dowództwie Okręgu Generalnego „Kielce”]] na stanowisko dowódcy Plutonu Żandarmerii w Miechowie{{odn|Rozkaz DOGen. Kielce|loc=Nr 7 z 30 stycznia 1920 roku, pkt 3}}. 12 czerwca 1920 roku został odkomenderowany do [[Winnica (miasto)|Winnicy]] na Ukrainie{{odn|Rozkaz DOGen. Kielce|loc=Nr 53 z 12 czerwca 1920 roku, pkt 145}}. 30 lipca 1920 roku został mianowany warunkowo z dniem 1 maja 1920 roku porucznikiem w żandarmerii{{odn|Rozkaz DOGen. Kielce|loc=Nr 81 z 31 sierpnia 1920 roku, pkt 978}}. 1 czerwca 1921 roku nadal pełnił służbę w Dywizjonie Żandarmerii Wojskowej Nr 3, a jego oddziałem macierzystym był [[25 Pułk Piechoty (II RP)|25 Pułk Piechoty]] w Piotrkowie{{odn|Spis oficerów|1921|s=96, 634}}. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 988. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 25 Pułk Piechoty{{odn|Lista starszeństwa|1922|s=88}}. W 1923 roku był oficerem [[85 Pułk Strzelców Wileńskich|85 Pułku Strzelców Wileńskich]] w Nowej Wilejce{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=370, 430}}. 1 grudnia 1924 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 745}}. W tym samym roku pełnił służbę w Szkole Broni Chemicznej w Warszawie na stanowisku gospodarza szkoły, pozostając oficerem nadetatowym Okręgowego Zakładu Uzbrojenia Nr I{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=1234, 1247, 1395}}. Cztery lata później służył w [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I|Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I]] w Warszawie, pozostając w kadrze oficerów artylerii{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=442, 506}}. W 1932 roku pełnił służbę w 1 Okręgowym Szefostwie Uzbrojenia w Warszawie{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=299, 454}}. W 1939 roku pełnił służbę w Szefostwie Uzbrojenia [[Okręg Korpusu Nr VII|Okręgu Korpusu Nr VII]] w Poznaniu na stanowisku inspektora amunicji i pgaz{{odn|Rybka|Stepan|2006|s=355, 522}}.
W czasie [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] 1939 roku dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w [[Oflag XII A Hadamar|Oflagu XIIA Hadamar]] (nr jeńca 748). 30 maja 1942 roku został przeniesiony do [[Oflag II D Gross-Born|Oflagu IID Gross-Born]]{{odn|Straty|loc=}}.
