Santi Gucci: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Nagrobki: uzupełnienie
drobne redakcyjne
Linia 7:
'''Santi Gucci''' (ur. ok. [[1530]] we [[Florencja|Florencji]], zm. ok. [[1600]] na zamku w [[Książ Wielki|Książu Wielkim]]<ref>Krystyna Sinko, ''Santi Gucci Fiorentino i jego szkoła'', Kraków 1933, s. 31.</ref>) – architekt i rzeźbiarz pochodzenia [[Włochy|włoskiego]] działający w Polsce.
 
Tworzył w stylu późnego [[renesans]]u oraz [[manieryzm (sztuka)|manieryzmu]]. Pochodził z [[Florencja|florenckiej]] rodziny artystycznej. Uczył się u swojego ojca Jana di Niccolo Albenghi Gucci zwanego Giovanni della Camilla (restauratora florenckiej katedry). Artystą też był jego przyrodni brat [[Francesco Camilliani]], uczeń znanego Baccio Bandinellego. Gucci rozpoczął pracę w swym zawodzie we Włoszech w wieku 17 lat. Na jego styl oddziałały w dużym stopniu tradycje zarówno włoskie, jak i [[Niderlandy (region historyczny)|niderlandzkie]]. Gucci przybył do Polski w latach sześćdziesiątych XVI w. Był nadwornym artystą króla [[Zygmunt II August|Zygmunta Augusta]], [[Stefan Batory|Stefana Batorego]] i [[Anna Jagiellonka (1503-1547)|Anny Jagiellonki]], [[Zygmunt II August|Zygmunta Augusta]], [[Henryk III Walezy|Henryka Walezego]]. Wykonywał również prace dla rodów magnackich, Myszkowskich i Firlejów.
 
Na początku działalności rzeźbiarskiej w Polsce dostarczał wzorów do maszkaronów attyki na sukiennicach w Krakowie.