14 Wielkopolska Dywizja Piechoty: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kerim44 (dyskusja | edycje)
Kerim44 (dyskusja | edycje)
Linia 92:
Ustalony w 1921 skład dywizji nie uległ zasadniczym zmianom do 1939 roku.
 
* Dowództwo 14 Dywizji Piechoty w Poznaniu{{Odn|Rocznik oficerski|1939|s=534}}
* [[55 Poznański Pułk Piechoty|55 Poznański pułk piechoty]] w Lesznie
* [[57 Pułk Piechoty Wielkopolskiej|57 pułk Piechoty Wielkopolskiej]] w Poznaniu
Linia 104:
W założeniach [[Plan Wschód|planu operacyjnego "Wschód"]] 14 DP wraz z innymi jednostkami stacjonującymi na terenie [[Dowództwo Okręgu Korpusu nr VII w Poznaniu|OK nr VII]] stanowiła odwód główny [[Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych|Naczelnego Wodza]].
 
W 1931 utworzono 14 Kompaniękompanię Telegraficznątelegraficzną, a 14 Pułkpułk Artyleriiartylerii Polowejpolowej Wielkopolskiej przemianowano na [[14 Wielkopolski Pułk Artylerii Lekkiej|14 Pułkpułk Artyleriiartylerii Lekkiejlekkiej Wielkopolskiej]].
 
W dniach 25 i 26 sierpnia 1934 roku na terenie [[Poligon Biedrusko|obozu ćwiczeń w Biedrusku]] miały się odbyć uroczystości XV lecia dywizji, jednakże święto to zostało odwołane. Korpus oficerski 14 DP zebrane fundusze przeznaczył na pomoc [[Powódź w Polsce (1934)|powodzianom w Małopolsce]] <ref>„Dziennik Poznański” 1934, 14 sierpnia, nr 184, s. 4.</ref>.
 
W grudniu 1936 r. przy [[15 Pułk Ułanów Poznańskich|15 Pułkupułku Ułanów Poznańskich]] zorganizowano Rejon Przysposobienia Wojskowego Konnego ([[Krakusi|"Krakusów"]]), jako jednostkę mobilizującą szwadron kawalerii dywizyjnej nr 14 dla 14 DP. Komendantem rejonu został [[Rotmistrz|rtm.]] Mieczysław Żniński. W styczniu 1938 na ewidencji Rejonu PWK pozostawało 148 przedpoborowych i 56 rezerwistów z powiatów [[Powiat jarociński|jarocińskiego]], [[Powiat poznański|poznańskiego]], [[Powiat śremski|śremskiego]] i [[Powiat średzki (województwo wielkopolskie)|średzkiego]]. W marcu 1938 komenda rejonu została wyposażona w samochód [[Fiat 508 Łazik|Fiat 508 III/W Łazik]]. 1 kwietnia 1939 komenda została przemianowana na Komendę Rejonu PWK ("Krakusów") przy 14 DP i włączona do etatu dowództwa dywizji.
 
28 czerwca 1937 r., w czasie wizyty w Polsce, Król Rumunii [[Karol II Rumuński|Karol II]] objął honorowe szefostwo [[57 Pułk Piechoty Wielkopolskiej|57 pp]]<ref>''J.K.M. Karol II Szefem 57 pp'', „Polska Zbrojna” 1937, 29 czerwca, nr 177, s. 1–2. Zob. więcej: A. Smoliński, ''Nadanie szefostwa króla Rumunii Karola II 57 Pułkowipułkowi Piechotypiechoty'', „Przegląd Historyczno-Wojskowy” 2011, nr 12, s. 205–223.</ref>. Od tego dnia pułk nosił nazwę 57 Pułk Piechoty Wielkopolskiej Karola II Króla Rumunii.
 
Nieoficjalnym patronem [[58 Pułk Piechoty (II RP)|58 pp]] był [[Bolesław I Chrobry|Bolesław Chrobry]] stąd często posługiwano się nazwą – 58 Pułk Piechoty Wielkopolskiej Króla Bolesława Chrobrego.
Linia 116:
23 marca 1939 r. [[Generalny Inspektorat Sił Zbrojnych|Generalny Inspektor Sił Zbrojnych]], marszałek [[Edward Śmigły-Rydz]] podporządkował 14 DP pod względem operacyjnym gen. dyw. Tadeuszowi Kutrzebie, inspektorowi armii wyznaczonemu na stanowisko dowódcy [[Armia Poznań|Armii "Poznań"]].
 
Na początku czerwca 1939 r. dowódca armii podporządkował: [[7 Pułk Strzelców Konnych Wielkopolskich|7 pułk strzelców konnych]] dowódcy 14 DP, a [[55 Poznański Pułk Piechoty|55 pp]] dowódcy [[Wielkopolska Brygada Kawalerii|Wielkopolskiej BK]].
 
Dowódca piechoty dywizyjnej, płk dypl. [[Władysław Zubosz-Kaliński]] został wyznaczony na stanowisko dowódcy [[13 Kresowa Dywizja Piechoty|13 DP]].