Krystyna Mokrosińska: Różnice pomiędzy wersjami

W latach 1966–1968 pracowała na Wydziale Dziennikarstwa UW, od 1969 zatrudniona w [[Telewizja Polska|Telewizji Polskiej]]. Po wprowadzeniu [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] usunięta z pracy ze względów politycznych. Po 1989 znów pracowała w TVP, m.in. była zastępcą dyrektora i pełniącą obowiązki dyrektora TVP2<ref name="bio">{{Cytuj stronę|url=http://www.sdp.pl/opinie/8636,krystyna-mokrosinska-odznaczona-przez-prezydenta-rp,1381340614|tytuł=Krystyna Mokrosińska odznaczona przez Prezydenta RP|data=9 października 2013|opublikowany=sdp.pl|data dostępu=2015-04-04}}</ref>, a w latach 1991–2000 była szefem Działu Form Dokumentalnych tego kanału<ref name="sdp"/>. Stworzyła m.in. cykle ''Małe Ojczyzny'' i ''Moje miejsce''. Jej film ''W duchu i prawdzie'' został wyróżniony na festiwalu w Niepokalanowie, a film ''Podsłuchane życie'' nagrodzono „Melchiorem 2009”<ref name="sdp"/>. Wyreżyserowała także m.in. ''Solidarność – jak zerwaliśmy żelazną kurtynę'' i ''Dialog z księdzem Tischnerem''<ref name="fp"/>.

 

 

W 2012, ''za zasługi w działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w PRL'', została odznaczona [[Krzyż Wolności i Solidarności|Krzyżem Wolności i Solidarności]]<ref name="sdp" /><ref>{{Monitor Polski|2012|940}}</ref>. W 2013 prezydent [[Bronisław Komorowski]], ''za wybitne zasługi dla rozwoju telewizji publicznej, za osiągnięcia w pracy zawodowej i działalności społecznej'', nadał jej Krzyż Oficerski [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>{{Monitor Polski|2014|385}}</ref>.