Dawid II Wielki Komnen: Różnice pomiędzy wersjami

Dawid korzystał z sułtańskiej emerytury niecałe dwa lata. W marcu 1463 roku jego dawny przyjaciel [[Jerzy Amirutzes]] doniósł władzom, że były cesarz otrzymał list od swojej bratanicy. [[Despina Chatun|Żona Uzun Hasana]] proponowała, aby jej brat Aleksy bądź jeden z synów Dawida przybył, aby ją odwiedzić. Mehmed Zdobywca uznał to za zdradę. 1 listopada został ścięty z rozkazu [[Mehmed II Zdobywca|Mehmeda II]] razem z bratem, siedmioma synami i bratankiem Aleksym (synem [[Jan IV Wielki Komnen|Jana IV Komnena]]) w więzieniu [[Więzienie Siedmiu WieżYedikule|Siedmiu Wież]] w [[Konstantynopol]]u. Jego najmłodszy syn - Jerzy jako jedyny został oszczędzony ze względu na swój młody wiek, potem uciekł do [[Gruzja|Gruzji]]. [[Maria Gattilusio]], wdowa po starszym bracie Dawida – [[Aleksander Wielki Komnen|Aleksandrze]] – dołączyła do [[harem]]u [[sułtan]]a, podobnie stało się z córką Dawida – Anną, która jednak później została żoną generała [[Zagan Pasza|Zagana Paszy]]. Syn Marii – Aleksy – również został oszczędzony i stał się jednym z sułtańskich gońców. Owdowiała cesarzowa [[Helena Kantakuzena]] początkowo zamieszkała w jednej ze swoich willi, ale potem została ukarana przez sułtana za pochowanie swojego męża i synów, których ciała zostały zostawione na pożarcie psom, i resztę życia spędziła w skrajnej biedzie.