Amstrad CPC: Różnice pomiędzy wersjami

Wszystkie komputery CPC miały ten sam mechanizm stronicowania pamięci. Pamięć była podzielona na bloki o wielkości 16 kiB, przyłączaniem do danego bloku odpowiedniego banku pamięci RAM lub ROM sterował układ wewnętrzny komputera, a od CPC128 także urządzenie zewnętrzne. Przełączanie konfiguracji pamięci było możliwe bezpośrednio poprzez wysłanie danych do portu 7F00H, albo poprzez wywołanie przerwania, po którym występowały 3 bajty danych, z czego jeden określał konfigurację pamięci, a dwa adres w pamięci. Obsługa przerwania zapewniała przyłączanie banków pamięci do procesora (bloków). Pracując w podstawowym trybie pamięci pierwszy (0000H-3FFFH) blok przestrzeni adresowej był współdzielony przez pierwszy bank RAM i część ROMu, w którym były procedury obsługi sprzętu. Czwarty bank (C000H - FFFFH) był wykorzystywany na pamięć ekranu oraz był współdzielony przez ROM interpretera Basica oraz rozszerzeń pamięci ROM dołączanego sprzętu. Mechanizm rozszerzania ROM był wykorzystany do obsługi napędu dyskietek. W wersjach posiadających więcej niż 64 kB pamięci, dodatkowa pamięć mogła być podłączana do drugiego bloku. Do trzeciego bloku był podłączany cały czas trzeci bank pamięci RAM, co wykorzystano umieszczając w nim wektory skoków do pamięci ROM systemowej. W komputerach posiadających co najmniej 128 kiB RAMu możliwy był tryb pracy, w którym do procesora była dołączona tylko pamięć RAM o adresach ponad 64 kiB, co dawało dla systemu operacyjnego CPM 61 KiB<ref>{{Cytuj stronę | url = http://web.archive.org/web/20170826030657/https://www.grush.one.pl/?issue=komputer.5.90&article=amstrad | tytuł = Przełączanie banków RAM w Amstradzie CPC 6128 | data dostępu = 2017-08-25}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = http://cpctech.cpc-live.com/docs/rampage.html | tytuł = Ram management | data dostępu = 2017-08-25}}</ref>.