Wersja z 11:35, 11 lip 2018 edytuj John Belushi (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 117 892 edycje drobne techniczne ← poprzednia edycja		Wersja z 11:37, 11 lip 2018 edytuj anuluj edycję John Belushi (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 117 892 edycje drobne techniczne następna edycja →
Linia 1: '''Ruska Trójca''' ({{w języku\|uk\|''Руська Трійця''}}, ''Ruśka Trijcia'') – ukraińskie ugrupowanie społeczno-kulturalne założone w 1832 roku we [[Lwów\|Lwowie]] przez [[Markijan Szaszkewycz\|Markijana Szaszkewycza]], [[Iwan Wahyłewycz\|Iwana Wahyłewycza]] i [[Jakiw Hołowacki\|Jakiwa Hołowackiego]]. == Chrakterystyka == ~~Studiowali~~Markijan ~~oni~~Szaszkewycz, Iwan Wahyłewycz i Jakiw Hołowacki studiowali w [[Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego\|greckokatolickim]] Seminarium Duchownym, mieszczącym się w zabudowaniach cerkwi Św. Ducha we Lwowie. Oprócz działalności badawczej, literackiej i publicystycznej wydali almanach ''[[Rusałka Dnistrowaja]]'', który w 1837 wydrukowany został na [[Węgry\|Węgrzech]], aby ominąć [[cenzura\|cenzurę]]. Zbiór ten wprowadził do literatury język ludowy Rusinów, zrywając tym samym z tradycją literatury w języku staro-cerkiewno-słowiańskim<ref>{{Cytuj \|autor = J. Hrycak \| tytuł = Historia Ukrainy 1772–1999 \| miejsce = Lublin \| data = 2000 \| strony = 61 .}}</ref>. Działalność „Ruskiej Trójcy” miała duże znaczenie dla obudzenia i wzrostu ukraińskiej świadomości narodowej i rozwoju [[język ukraiński\|języka ukraińskiego]]. Przed Ruską Trójcą takie działania podejmowali, jednak na mniejszą skalę, twórcy tacy jak: [[Iwan Mohylnyckyj]], [[Denys Zubryćkyj]], [[Iwan Snihurśkyj]], [[Mychajło Harasewycz]]<ref>Włodzimierz Mokry, ''Ruska Trójca...'', s. 11</ref>. Linia 7 ⟶ 8: Pierwsze działania w tym kierunku podjął Szaszkewycz. Wkrótce zbliżyli się do niego dwaj inni studenci lwowscy, to jest Hołowacki i Wahyłewycz, i wspólnie zaczęli pracę nad stworzeniem języka i literatury ukraińskiej. Weszli też w kontakt z działaczami słowiańskimi innych krajów monarchii, a sami pod ich wpływem zaczęli zbierać pieśni, legendy i dokumenty historyczne. Pierwszym zagadnieniem była sprawa alfabetu. Właśnie wtedy [[Wacław Zaleski (poeta)\|Wacław Zaleski]] wydał ''Pieśni polskie i ruskie ludu galicyjskiego'' (1833), w alfabecie łacińskim. Przeciw temu wystąpił Szaszkewycz wydając w 1836 broszurę pt. ''Azbuka i abecadło'', gdzie postulował używanie cyrylicy. Broszura, wydana w [[Przemyśl]]u, była odpowiedzią na artykuł Józefa Łozińskiego, ogłoszony w [[1834]] w „Rozmaitościach Lwowskich" pt. ''O wprowadzeniu abecadła polskiego do piśmiennictwa ruskiego''. Polemika ta ma wielkie znaczenie, ponieważ Szaszkewyczowi wyraźnie szło tu o zachowanie odrębności narodowej, gdyż alfabet łaciński, jak mu się zdawało, groził utonięciem w morzu polskiej kultury, polskiej literatury owego czasu, która skądinąd fascynowała tych młodych Ukraińców. {{osobny artykuł\|Łacinka ukraińska}}

Ruska Trójca: Różnice pomiędzy wersjami