Roman Kramsztyk: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szczebrzeszynski (dyskusja | edycje)
Szczebrzeszynski (dyskusja | edycje)
Herterich
Linia 32:
Syn [[Julian Kramsztyk|Juliana Kramsztyka]], wnuk [[Izaak Kramsztyk|Izaaka]]. Urodził się w [[Warszawa|Warszawie]] w zasymilowanej rodzinie żydowskiej.
 
Studiował w [[Kraków|krakowskiej]] [[Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie|Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie]] pod kierunkiem [[Józef Mehoffer|Józefa Mehoffera]], w Warszawie w prywatnej szkole [[Adolf Edward Herstein|Adolfa Edwarda Hersteina]] oraz od roku 1904 w [[Akademia Sztuk Pięknych w Monachium|Akademii Sztuk Pięknych w Monachium]] u [[Johann Caspar Herterich|Johanna Caspara Hertericha]]. Lata 1910–1914 spędził w [[Paryż]]u, w czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] przebywał w [[Polska|Polsce]], a w 1922 osiadł w Paryżu na stałe. Corocznie jednak przyjeżdżał do Polski, gdzie w 1939 zaskoczył go wybuch [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Choć nie znał [[jidysz]] i [[judaizm]] był mu obcy zdecydował się pozostać w getcie. Jego ocalone rysunki z getta są świadectwem nędzy, głodu i śmierci Żydów w czasie [[Zagłada Żydów|Holocaustu]]. Zginął zastrzelony na ulicy w [[Wielka Akcja|pierwszych dniach likwidacji]] [[getto warszawskie|getta warszawskiego]].
 
Był przedstawicielem nurtu klasycyzującego w polskim malarstwie (w 1922 roku współzałożyciel Stowarzyszenia Rytm), można też dostrzec u niego silne wpływy [[Paul Cézanne|Cézanne’a]] w technice i kompozycji. Wystawiał prace w Krakowie, [[Warszawa|Warszawie]], [[Lwów|Lwowie]], [[Barcelona|Barcelonie]], Paryżu i [[Bruksela|Brukseli]]. Uczestniczył w Międzynarodowej Wystawie Sztuka i Technika w Paryżu w 1937 i [[Wystawa światowa|Wystawie Światowej]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]] w 1939 roku. Malował [[portret]]y, sceny figuralne, [[martwa natura|martwe natury]], [[akt]]y, znany był z zamiłowania do [[pastel]]u i [[sangwina|sangwiny]]. Gdy w ostatnich latach życia utrwalał w tej technice wstrząsające sceny zagłady [[getto warszawskie|getta]] przekazał swoje ówczesne rysunki Marii Konowej (Kowalskiej), która ukrywała się po stronie aryjskiej. Po wojnie Maria Kowalska wyjechała do Brazylii, tam też w grudniu 1946 r. zorganizowała wystawę rysunków Romana Kramsztyka z warszawskiego getta ([[São Paulo]], XII 1946). Los większości rysunków jest nieznany, najsłynniejszy z nich – ''Rodzina żydowska w getcie'' – znajduje się w [[Oneg Szabat|Archiwum Ringelbluma]].