Rock elektroniczny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
m int. |
||
Linia 12:
|inne =
}}
'''Rock elektroniczny''' (znany również jako '''synthrock''', '''electro-rock''', '''techno-rock''' lub '''digital rock''') – gatunek muzyki [[rock]]owej, w którym dominującym jest wykorzystanie [[Elektrofony elektroniczne|instrumentów elektronicznych]]. Rock elektroniczny jest częścią szerokiego nurtu [[muzyka elektroniczna|muzyki elektronicznej]].
Pod koniec [[Lata 60. XX wieku|lat 60.]] wraz z rozwojem [[rock psychodeliczny|rocka psychodelicznego]] i [[rock progresywny|progresywnego]], muzycy reprezentujący te style zaczęli używać znacznie udoskonalonych [[syntezator]]ów<ref>J. Stuessy and S. D. Lipscomb, Rock and Roll: its History and Stylistic Development (London: Pearson Prentice Hall, 6th edn., 2008), {{ISBN|0-13-601068-7}}, s. 21. {{lang|en}}</ref><ref>R. Brice, Music Engineering (Oxford: Newnes, 2nd edn., 2001), {{ISBN|0-7506-5040-0}}, s. 108-9. {{lang|en}}</ref>. Elektroniczne brzmienie stało się wręcz synonimem progresywności. Pionierami zastosowania elektroniki w muzyce rockowej były takie brytyjskie zespoły i tacy twórcy, jak [[Yes (zespół muzyczny)|Yes]], [[King Crimson]], [[Camel]], [[Keith Emerson]] i inni<ref>T. Pinch and F. Trocco, Analog Days: The Invention and Impact of the Moog Synthesizer (Harvard University Press, 2004), {{ISBN|0-674-01617-3}}, s. 207. {{lang|en}}</ref>. W muzyce tych grup wykorzystanie elektronicznych instrumentów było tylko jednym z elementów brzmienia. Odmienne podejście przyjęli niemieccy muzycy rockowi, którzy w swej twórczości praktycznie wyłącznie oparli się na elektronicznym instrumentarium. Do pionierów tego stylu należeli [[Tangerine Dream]], [[Klaus Schulze]] i [[Ash Ra Tempel]]<ref>P. Bussy, Kraftwerk: Man, Machine and Music (London: SAF, 3rd end., 2004), {{ISBN|0-946719-70-5}}, s. 15–17.
| |||