Sacrum: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 12:
Podobnie jak Durkheim, [[Rudolf Otto]] że pojęcie słowa sacrum nie wystarczy opisać racjonalnie. Jest ono unikalnym zjawiskiem przejawu ludzkiej natury. Numinosum (łac.numen - ”bóstwo”) jest terminem, który wprowadził na równi z sacrum. Ma ono dotyczyć sfery irracjonalnej sacrum. Numinosum jako nieuchwytna i nierozpoznawalna tajemnica, która wywołuje w ludziach zarówno strach jak i intuicyjne przyciąganie<ref>&nbsp;R. Otto, Świętość, s. 39-55; 59-67; Z. J. Zdybicka, Człowiek i religia, s. 241.</ref>. Stwierdza, wraz z G.van der Leeuwa'em, iż sacrum jest niespotykaną "mocą" ofiarowaną człowiekowi.
 
Wprowadzona przez Otto definicję rozszerzył [[Mircea Eliade|Mircea Eliade'go]] opisując oba zjawiska, sacrum i profanum. Uważa, iż ludzie religijni rozgraniczają dwa światy, na wartości wyższych i wartości niższych. A sacrum pozwala im na znalezienie punktu statecznego pośród chaosu. Dzięki niemu ludzie porządkują swoje życie, określają swoje cele w życiu i dokonują hierarchii wartości. Doświadczając świat w sposób symboliczny, mistyczny, ludzie zapoznają się z nie związanąniezwiązaną historycznie rzeczywistością sakralną, do której się dopasowują. Dla niego sacrum było światem prawdziwym, a profanum zaś nieprawdziwym.
 
Według niego sacrum przedstawia manifestację niewyrażalnego systemu istniejącego poza światem. Przejawem sacrum może być każdym przedmiotem, gdyż objawia się w dowolny nieograniczony sposób. M.Eliade opisał rodzaje hierofanii, tz. proces przemian przedmiotów jak i sytuacji w świętość<ref>''R.Otto Świętość'' (1917, wydania polskie 1968, 1993)</ref>.