6 Lwowska Brygada Piechoty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Korekta tekstu |
|||
Linia 43:
Do 17 czerwca 1944 roku 6 LBP przebywała na wypoczynku i szkoleniu uzupełnień, które otrzymała 6 czerwca i w kilku następnych dniach. Od 18 do 21 czerwca brygada skoncentrowała się w rejonie Casalbordino i wydzieliła z dniem 21 czerwca do Oddziału Wydzielonego płk. dypl. Klemensa Rudnickiego, 16 lwowski batalion strzelców. 24 czerwca 16 Lbs pod dowództwem mjr. Andrzeja Stańczyka zajął miejscowość Francavilla, następnie 26 czerwca zluzował nad rzeką Chienti 3 batalion strzelców karpackich. W nocy z 26 na 27 czerwca batalion odparł niemiecki [[Wypad (wojsko)|wypad]] i bronił swoje pozycje do dnia 29 czerwca<ref>{{Cytuj |autor = Zbiorowa |tytuł = 16 Lwowski Batalion Strzelców. Kronika str. 96-100 |data = 1970}}</ref>. Front nad rzeką Chienti w rejonie S. Giusto przejęła 6 Brygada Lwowska i 30 czerwca jej czołowe bataliony: 16 zajął Beltrovato i Bestrovato, a 18 Saroccioano. Nacierająca w I rzucie dywizji 6 LBP czyniąc dalsze postępy zajęła 16 i 18 batalionem Morrovalle, a 17 batalion Monte Lupone. Na wskutek prowadzonego energicznie pościgu przez 12 i 15 pułki ułanów, wieczorem 1 lipca 1944 roku 6 LBP mogła skoncentrować się w rejonie Colle S. Martino. Natomiast 18 batalion jako czołowy wspiera 15 pułk ułanów w opanowaniu San Biagio i następnie dominującego nad miejscowością wzgórza 206. W dniach 2 i 3 lipca 18 batalion zajął w ciężkiej walce miejscowość Centofinestre wspierany przez czołgi 4 Pułku Pancernego i samochody pancerne 15 pułku ułanów<ref>{{Cytuj |autor = Zbiorowe wspomnienia |tytuł = "Osiemnastacy" w walce str. 53-55 |data = 1988}}</ref>. Wieczorem 2 lipca reszta brygady ruszyła w kierunku rzeki Musone, 3 lipca 17 batalion opanował miejscowości S. Margherita, Sabbianicci, Montoro odpierając cztery kontrataki niemieckie. 18 batalion odparł dwa przeciwnatarcia wroga po zajęciu obszaru na skrzydle 17 batalionu. 16 baon bronił rejonu Fillotrano. 4 lipca 1944 r. 17 batalion stoczył zaciekłe walki o wzgórze Villanova, a 5 lipca ten sam batalion odpierając silne przeciwnatarcia obronił miejscowość S. Margherita, na wskutek niemieckiego ataku wyparto 17 baon z miejscowości Cura Nuova. 6 lipca brygada podjęła dalsze natarcie; 16 batalion po zaciętych walkach zdobywa miejscowość Villa Nuova. Po wykonaniu tej akcji 6 LBP przeszła do odwodu dywizji<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Suchcitz (red.) |tytuł = 5 Kresowa Dywizja Piechoty 1941-1947 Zarys dziejów str. 329-334 |data = 2012}}</ref>. 15 lipca 16 batalion strzelców został przydzielony do 2 Brygady Pancernej i wraz z nią prowadzi walki w dniach 16-17 lipca o S. Croce-Vincenzo i o wzgórze Torto, zdobywa samodzielnie miejscowość M. Bogo<ref>{{Cytuj |autor = Zbiorowa |tytuł = 16 Lwowski Batalion Strzelców. Kronika str. 109-112 |data = 1970}}</ref>. 6 LBP maszerując w II rzucie za oddziałami 5 KDP 17 lipca wieczorem osiągnęła miejscowość M. Torto i otrzymała rozkaz wyjścia do I rzutu przed Zgrupowanie 2 B.Panc., dotarcia do morza i zamknięcia okrążenia wokół Ancony. Wymijając miejscowość Agugliano batalionami 17 i 18, zajmuje Paterno di Ancona<ref>{{Cytuj |autor = Zbiorowa |tytuł = "Osiemnastacy" w walce str. 65, 66 |data = 1988}}</ref> i likwiduje wszelki opór cofającego się wroga, brygada wykonała zadanie. Natomiast 16 batalion strzelców wraz z 2 Brygadą Pancerną i jej jednostkami pancernymi i kawalerii pancernej osiągnął 18 lipca rzekę Esino oraz przekroczył ją tworząc przyczółek. W dalszych dwóch dniach 16 batalion 19 lipca zajmuje w walce miejscowości Castelferetti i Chiaravalle, a 20 lipca Altamarina<ref>{{Cytuj |autor = Zbiorowa |tytuł = 16 Lwowski Batalion Strzelców Kronika str. 112-114 |data = 1970}}</ref>. Z dniem 21 lipca 16 baon powrócił do 6 LBP. W nocy 23/24 lipca 17 lwowski batalion strzelców zluzował 15 wbs na linii frontu w rejonie miejscowości S. Bonawentura i prowadził akcje patrolowe i zwalczał niemieckie stanowiska ogniowe, w dniu 26 lipca dołączyła do niego pozostała część lwowskiej brygady. W związku z tym, że nieprzyjaciel rozpoczął odwrót nazajutrz 6 Brygada przystąpiła do pościgu w kierunku rzeki Misa, jej bataliony opanowały miasteczka; 17 baon Ostra, a 18 baon Filetto. Po natrafieniu na niemiecką obronę linii rzeki Misa, brygada pozostała w dalszej styczności z wrogiem poprzez działania patrolowe. W nocy z 31 lipca na 1 sierpnia 6 Lwowska Brygada została zluzowana przez 5 Wileńską i odeszła na wypoczynek oraz przyjęcie uzupełnień do rejonu Chiaravalle<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Suchcitz (red.) |tytuł = 5 Kresowa Dywizja Piechoty 1941-1947 Zarys dziejów str. 360-362 |data = 2012}}</ref>.
8 sierpnia 1944 roku 6 LBP została skierowana do rejonu Madonna della Rose, Filetto i S. Lucia znalazła si w II rzucie natarcia za 5 Brygadą, której został podporządkowany 16 Lbs. O godz. 7.30 9 sierpnia po przygotowaniu artyleryjskim, do natarcia w szykach wileńskiej brygady przystąpił 16 baon poprzez winnice i pola uprawne zdobywa wzgórza 186 i 208 na wskutek dwóch niemieckich przeciwnatarć wspartych bronią pancerną, kompanie 16 batalionu zostają odrzucone ze wzg. 208, ponownie wsparte czołgami brytyjskiego 7 pułku huzarów po godzinie odbiły wzgórze. Nocą 9/10 sierpnia na zajętych pozycjach 16 baon został zluzowany przez 14 baon wileński i dołączył do swojej brygady<ref>{{Cytuj |autor = Zbiorowa |tytuł = 16 Lwowski Batalion Strzelców. Kronika str. 118-120 |data = 1970}}</ref>. W godzinach popołudniowych 10 sierpnia działania rozpoczęły plutony rozpoznawcze 17 i 18 batalionów uzyskując kontakt z nieprzyjacielem nad rzeką Cesano. 10 i 11 sierpnia oba bataliony lwowskie objęły linię frontu na rzece Cesano luzując bataliony wileńskie. Ponownie 14 sierpnia 6 Brygada została zastąpiona przez 5 Brygadę na linii frontu. Z dniem 16 sierpnia została ona przydzielona do 3 Dywizji Strzelców Karpackich i wzmocniona 4 pułkiem pancernym, natomiast 17 Lbs został przekazany do 2 Brygady Pancernej jako wsparcie, baon tego dniadokonał rozpoznania brodów na rzece Cesano. Lwowska brygada pozostałymi batalionami w nocy 16/17 sierpnia zajęła stanowiska nad rzeką Cesano w gotowości do natarcia. W godzinach nocnych nieprzyjaciel rozpoczął odwrót na całym odcinku, oddziały lwowskie wykonały marsz za ustępującym wrogiem osiągając 18 batalionem rejon Mondolfo, na wskutek ciągłych opadów deszczu na rozkaz dowódcy korpusu przełożono natarcie, do chwili poprawy pogody<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Suchcitz (red.) |tytuł = 5 Kresowa Dywizja Piechoty 1941-1947 Zarys dziejów str. 370, 371 |data = 2012}}</ref>. W dniu 19 sierpnia o godz. 10 po przygotowaniu artyleryjskim do natarcia przystępuje 16 batalion wraz z 4 pułkiem pancernym z zadaniem uchwycenia wzg. 171 i 186, w trakcie ciężkich walk od ognia moździerzy i artylerii niemieckiej obie atakujące jednostki ponoszą dotkliwe straty, utrzymując zdobyte wzgórza i zajmując pozostałe 189 i 179 pomimo kontrataków wroga. W tym czasie 18 baon zajął S. Giovanni<ref>{{Cytuj |autor = Zbiorowa |tytuł = 16 Lwowski Batalion Strzelców Kronika str.126-128 |data = 1970}}</ref>. 21 sierpnia następuje luzowanie brygady przez 1 Brygadę Strzelców Karpackich i następnego dnia przechodzi na odpoczynek do rejonu Ripe i S. Lucia. Natomiast 17 baon podzielony na trzy grupy bojowe przydzielone do 6 pułku pancernego, brytyjskiego 7 pułku huzarów i 4 pułku pancernego w dniu 20 sierpnia bierze udział w zdobyciu M. Rosario, Cerasa, w dniu następnym pokonując liczne pola minowe i inne przeszkody wspólnie z czołgami wymienionych trzech pułków zdobywa M.S. Giovanni i wzg. 215. W dniu 22 sierpnia kompanie batalionu wraz z czołgami w walkach opanowują Monte Maggiore. 22/23 sierpnia 17 batalion ześrodkował się w miejscowości Monterado, dla krótkiego wypoczynku. 24 sierpnia 17 Lbs został podporządkowany Wileńskiej Brygadzie i wraz z jej oddziałami w dniu 26 sierpnia o godz. 19 ze wsparciem czołgów 6 ppanc. rozpoczął szturm M. della Forche pod ogniem niemieckiej artylerii i broni maszynowej z uwagi na zapadające ciemności na rozkaz dowódcy batalionu dalszy szturm wstrzymano. O świcie dnia następnego 17 baon zajął przedmiot natarcia z poprzedniego dnia i miasto Carignano, a wieczorem wzg. 125. 28 sierpnia odcinek frontu od 5 WBP przejęła wraz z 17 lwowskim baonem i 13 Wbs "Rysiów". 6 Lwowska Brygada Piechoty. Ponadto Zgrupowanie 6 Brygady Lwowskiej wspierał 6 p.panc i 15 p.uł. Wieczorem 17 Lbs wraz z czołgami opanował La Luca. 29 sierpnia bataliony 16 i 18 rozpoczynają ruch do przodu w kierunku rzeki Foglia, zajmując po kolei punkty terenowe; wzg. 194, 210, Rondello 16 baonem i M. Belilla, wzg. 162 i Trebio 18 baonem. Przydzielony brygadzie 15 pułk ułanów od świtu 29 sierpnia prowadzi pościg za wrogiem i wieczorem osiąga rzekę Foglia i za nim pozostałe dwa bataliony 16 i 18. 30 sierpnia kompania 18 batalionu przeprawiła się przez rzekę i uchwyciła przyczółek na drugim brzegu w rejonie wzg. 139, w dniu 1 września 1944 r. na przyczółku obronę przejmuje kompania 16 batalionu. Wieczorem 1 września front 6 LBP przejęła 1 BSK, a następnego dnia zszedł z linii bojowej 16 Lbs<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Suchcitz (red.) |tytuł = 5 Kresowa Dywizja Piechoty 1941-1947 Zarys dziejów str.385-388 |data = 2012}}</ref>. Brygada Lwowska wraz z całą 5 KDP przeszły na odpoczynek i uzupełnienie strat. Cdn.
[[Plik: 16 bs bobola.jpg|thumb|250px|Tablica w [[Kościół św. Andrzeja Boboli w Londynie|kościele garnizonowym]] w [[Londyn]]ie]]
| |||