Paweł IV (papież): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Aktualizacja linków zewnętrznych |
m poprawa linków |
||
Linia 47:
== Pontyfikat ==
Jako papież dążył do pogłębienia przeprowadzanych reform w Kościele, był jednak przeciwny kontynuowaniu obrad [[Sobór trydencki|soboru trydenckiego]]{{r|Wollpert}}. Reformy te chciał wprowadzać samodzielnie, opierając się głównie na odnowionej Inkwizycji, której pracami kierował bezpośrednio aż do 1558, gdy wyznaczył kardynała [[Pius V|Michele Ghisleri]] nowym Wielkim Inkwizytorem{{r|Kelly}}. Przyczynił się do opublikowania pierwszego oficjalnego [[Indeks ksiąg zakazanych|indeksu ksiąg zakazanych]] w 1559{{r|Wollpert}} (nieoficjalne spisy ksiąg zakazanych publikowane przez Inkwizycję ukazywały się już od 1543). Był przeciwny jakimkolwiek negocjacjom z protestantami, uważając ich za zwykłych heretyków. Potępił augsburski pokój religijny z 1555. Podejrzeń o herezję nie uniknęli nawet kardynałowie. W 1557 nakazał wytoczenie procesu kardynałowi [[Giovanni Girolamo Morone]] i [[Reginald Pole|Reginaldowi Pole]], i to pomimo, że ten ostatni kierował wówczas dziełem [[Rekatolicyzacja|rekatolicyzacji]] Anglii{{r|Kelly}}. Morone został wtrącony do więzienia, natomiast Pole uniknął tego losu tylko dlatego, że zmarł w 1558 w Anglii. Morone po śmierci Pawła IV został oczyszczony z zarzutów. Bardziej uzasadnione były represje wobec kardynała [[
Pod względem politycznym Paweł IV był zdecydowanym przeciwnikiem Hiszpanii, którą uważał za okupanta swojej ojczyzny, Neapolu{{r|Kelly}}. W grudniu 1555 zawarł antyhiszpański sojusz z Francją, jednak wojna, podczas której papież nie wahał się wzywać na pomoc muzułmańskich Turków, zakończyła się dla wojsk papieskich i Francji totalną klęską: [[pokój w Cateau-Cambrésis]] z 3 kwietnia 1559 ugruntował dominację Hiszpanii we Włoszech{{r|Kelly}}.
|