Jan Czekanowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Lowdown (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Clau (dyskusja | edycje)
Linia 24:
Uczęszczał do [[Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie|Gimnazjum Wojciecha Górskiego]] w [[Warszawa|Warszawie]], a następnie przeniósł się do [[Lipawa|Libawy]]. W 1901 ukończył tam szkołę średnią. W 1902 zapisał się na uniwersytet w [[Zurych]]u. Studiował antropologię, anatomię, etnografię i matematykę. Był uczniem Rudolfa Martina, słynnego szwajcarskiego antropologa i autora klasycznego podręcznika ''Lehrbuch der Anthropologie'', którego standardy do dziś są stosowane w antropologii.
 
Studia ukończył w 1906, w 1907 obronił doktorat. Podjął pracę asystenta w Królewskim Muzeum Ludoznawczym w [[Berlin]]ie w dziale Afryki i Oceanii. Wziął udział w słynnej dwuletniej wyprawie antropologicznej do środkowej [[Afryka|Afryki]] (1906-1907). Ekspedycja nosiła nazwę Deutsche Zentral - AfricaAfrika Expedition. Oprócz J. Czekanowskiego w wyprawie wzięli udział: botanik - dr Johann Mildbread z Muzeum Botanicznego w Dahlem, zoolog - dr Hans Schubotz z Uniwersytetu Berlińskiego, geolog - dr Egon Fryderyk Kirschestein z Instytutu Geologiczno-Paleontologicznego w Berlinie<ref>{{Cytuj |autor = Tadeusz Dzierżykray-Rogalski |rozdział = Wyprawa afrykańska Jana Czekanowskiego (1907-1909) |tytuł = Polska antropologia w Afryce |data = 1981 |s = 13-14}}</ref>.
 
Prowadził badania międzyrzecza rzek [[Kongo (rzeka)|Kongo]] – [[Nil]], uczestnicząc w ekspedycji księcia Adolfa Meklemburskiego. Po powrocie usystematyzował zebrane materiały antropologiczne i etnograficzne, które zostały wydane w pięciu tomach. W 1910 r. przeniósł się do Muzeum Antropologii i Etnografii w [[Petersburg]]u. W 1913 został kierownikiem Zakładu Antropologicznego na [[Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki|Uniwersytecie]] we [[Lwów|Lwowie]], gdzie stworzył ''[[Lwowska szkoła antropologiczna|lwowską szkołę antropologiczną]]''. Od 1916 roku był członkiem [[Liga Narodowa|Ligi Narodowej]]<ref>Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 572.</ref>. Był ekspertem delegacji polskiej na [[Konferencja pokojowa w Paryżu (1919)|konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku]] zajmującym się zagadnieniami geograficznymi i etnograficznymi<ref>Eugeniusz Romer, Pamiętnik Paryski 1918-1919. przypisy Andrzej Garlicki, Ryszard Świętek, t. I Wrocław 2010, s. 25.</ref>. W latach 1934-1936 był rektorem [[Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki|Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie]]<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Jan Draus]] | tytuł = Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni | wydawca = [[Księgarnia Akademicka]] | miejsce = Kraków | data = 2007 | strony = 25 | isbn = 978-83-7188-964-6}}</ref>. Wprowadził nowatorską zasadę [[statystyka|statystyki]] matematycznej.