Helena Mniszkówna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+ link do wikiźródeł
Linia 30:
== Życiorys ==
[[Plik:Helena Mniszkówna, portrait.jpg|thumb|200px|left|Helena Mniszkówna]]
Córka Michała i Marii. Otrzymała gruntowne wykształcenie domowe. Mając 19 lat, wyszła za mąż za Władysława Chyżyńskiego. Wraz z mężem przeniosła się do Platerowa na Litwę. Tam powstał pomysł ''Trędowatej'', powieści osadzonej w świecie arystokracji. Środowisko to pisarka miała okazję poznawać podczas pierwszego małżeństwa. W [[1903]] roku, po śmierci męża, przyjechała wraz z dwiema córkami do majątku rodziców, do Sabni koło Sokołowa Podlaskiego. Wówczas poznała młodego ziemianina [[Adolf Lortsch|Adolfa Lortscha]], w którym zakochała się. Adolf Lortsch stał się później pierwowzorem tytułowej postaci powieści ''Panicz'', wydanej w 1912<ref>Tomasz Kalita, ''Mniszkówna'', Unicorn 1993</ref>.
 
Dwa tomy pierwszej powieści, ''Trędowata'', ukazały się w [[1909]] roku dzięki wsparciu finansowemu ojca Heleny Mniszkówny. Książka szybko zniknęła z księgarń i została dość ciepło przyjęta przez krytykę literacką (nieprzychylne recenzje przyszły później). Rękopis recenzował [[Bolesław Prus]], który był przyjacielem z dzieciństwa stryja Mniszkówny.
[[Plik:Helena Mniszkówna with children.jpg|thumb|left|200px|Helena Mniszkówna z córkami.]]
W [[1910]] roku pisarka wyszła za mąż za Antoniego Rawicz Radomyskiego i wyjechała do [[Rogale (powiat łukowski)|Rogal]] pod [[Łuków|Łukowem]], gdzie urodziła córki-bliźniaczki. Tam też powstały kolejne powieści, ale w okolicy znana była również z działalności społecznej: zakładała ochronki, szkółki dla dziewcząt.
 
Wkrótce przeniosła się do majątku [[Kuchary (województwo mazowieckie)|Kuchary]] w Płockiem, koło Drobina, gdzie mieszkała aż do [[1939]] roku, kiedy została wraz z córkami wyrzucona z majątku przez Niemców. Od ośmiu lat była już po raz drugi wdową. Wróciła do Sabni, gdzie kontynuowała pisanie i gdzie pozostała aż do śmierci. Pochowana jest w miejscowości [[Zembrów]], na rodzinnym cmentarzu Mniszek-Tchorznickich i Moniuszków.