Wiorsta: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MBi (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
dr. jęz.
Linia 25:
<br />
; Słupy wiorstowe
Wzdłuż dróg Kongresówki ustawiano drewniane słupy wiorstowe, które zostały wprowadzone „Postanowieniem Namiestnika Królestwa z 28 września 1825 o za­prowadzeniu słupów werstowych przy wszystkich traktach poczto­wych”. Dokument określał, że na każdym słupie „''wyrażona być powinna na tablicy liczba wierst między jedną a drugą stacją, a na dole liczba wierst całego traktu, rachując od Warszawy do głównego jakiego punktu. Pod tablicą ma być wypisane miasto lub wieś, na którego gruncie słup się znajduje. Wszystkie napisy mają być wyrażo­ne na polu białym kolorem czarnym, a na polu czarnym kolorem białym''”{{#tag:ref|Objaśnienie planszy pt. „Wzór na słupy werstowe i znaki setkowe i mostkowe, sygnowanej 20 kwietnia 1833 przez Dyrekcję Komunikacji Lądowych w Warszawie”. AGAD. Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych{{r|Majdowski}}.|group=uwaga|name=uwaga1}}. Z kolei oznaczenia setkowe i mostowe wyko­nywano z kamienia, w formie lekko obrobionych prostopadłościanów. Odpowiednie oznaczenie miało być nanoszone czarną farbą na białej [[Apla|apli]]. W zależności od rodzaju znaku, apla była owalna lub prostokątna. Postanowienie zostało jednak szybko (w dwa dni) zmienione postanowieniem Rady Administracyjnej{{#tag:ref|Postanowienie Rady Administracyjnej z 22 kwietnia/4 maja 1833{{r|Majdowski}}.|group=uwaga|name=uwaga2}}, która zdecydowała „o przemalowaniu na ko­lory w państwie rosyjskim używane: słupów, szlaba­nów, latarń i celbud”{{#tag:ref|Celbuda – pomieszczenie, w którym pobierano myto dro­gowe{{r|Majdowski}}.|group=uwaga|name=uwaga3}}. Oznaczenia drogowe – także te stare – miały, w terminie do końca 1834 roku, zostać przemalowane na kolorystykę trójbarwną, w kolorach: czarnym, pomarańczowym i białym na ukośnych pasach. Po dziesięciu latach namiestnik nakazał, by drogowskazy uzupełnić o napisy w języku rosyjskim. W 1843 warszawski inżynier [[Wilhelm Kolberg]] przygotował projekt nowego wzorca słupów wiorstowych. Projekt zakładał wykonanie całej konstrukcji z lanego że­laza, ze spiralnym szlakiem na trzonie słupa, co wykluczało jego różnobarwne malowanie. Projekt utrzymywał wcześniejszą zasadę orientowania słupa względem najbliższych stacji pocztowych, wyrażona w liczbie wiorst zapisanych na płaszczyznach zwieńczenia znaku. Na ośmiobocznym cokole słupa przewidziano płaszczyzny do zapisania wartości określających dystans jaki dzielił słup od początku i końca traktu. Rozwiązanie został zaakceptowane przez cesarza i prawdopodobnie było przewidziane do wdrożenia na terenie całego Imperium. Wprowadzanie zmian rozpoczęło się od oznaczeń rozbudowywanych szlaków Królestwa Polskiego{{#tag:ref|Postanowienie Rady Administracyjnej z 17/29 września 1843 „O zastąpieniu drewnianych słupów werstowych przy traktach, słupami z żelaza lanego”{{r|Majdowski}}.|group=uwaga|name=uwaga4}}. W 1845 i 1846 wprowadzono kolejne korekty – podbudowa, budowana na planie kwadratu, miała lekko spiętrzoną formę, a zwieńczenie było odpowiednio wymodelowane, by oznaczyć kierunek traktu. Najprawdopodobniej taka forma słupa obowiązywała już do odzyskania niepodległości przez Polskę{{r|Majdowski}}.
<gallery>
plik: Выра-верстовой столб.jpg|thumb|Drewniany, malowany słup wiorstowy