Titanic (film 1997): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Fabuła: drobne redakcyjne |
→Katastrofa: drobne redakcyjne |
||
Linia 73:
W momencie gdy się pocałowali, „Titanic” zderzył się z górą lodową i zaczął nabierać wody. Cal zobaczył rysunek i opis z sejfu. Zrozumiał, że serce Rose nie należy już do niego. Zlecił swojemu lokajowi intrygę w celu usunięcia rywala. Ten, według polecenia, wsunął Jackowi do kieszeni „Serce Oceanu” i został on oskarżony o kradzież błękitnego diamentu.
Thomas Andrews przedstawił plany statku kapitanowi, oficerom i Bruce’owi Ismayowi. W krótkim czasie zalało pięć przedziałów i stało się jasne, że statek ze stali nie znajdzie się jutro w Nowym Jorku, ale na pierwszych stronach gazet. Zacznie tonąć a pompy dadzą im tylko dodatkowe minuty zanim konstrukcja zanurzy się pod wodą. Mieli najwyżej dwie godziny na ewakuację 2200 osób.
Tymczasem ochrona statku umieściła Jacka w areszcie w niższych poziomach statku. Gdy „Titanic” zaczął się przechylać do przodu od nabieranej wody, Lovejoy uderzył go w brzuch i zostawił na łaskę losu. Natomiast Cal obładował kieszenie swego płaszcza kosztownościami, w tym ''Sercem Oceanu''. Zostawił jednak rysunek Jacka, zamknięty szczelnie w sejfie.
Rose zaczepiła Andrewsa i ten, przerażony, powiedział jej i narzeczonemu, że za godzinę znajdą się na dnie Atlantyku, ale tę informacje mają zachować dla siebie. Nie chciał siać paniki i nalegał by wsiadła do szalup, gdyż przypomniał jej, że jest ich za mało.
| |||