Małaszewicze: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 32:
 
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo bialskopodlaskie|województwa bialskopodlaskiego]]. Miejscowość znajduje się 9 km od granicy polsko-białoruskiej.
 
 
== Historia ==
=== Historyczne Małaszewicze ===
[[Współczesna wieś Małaszewicze Duże]]została izarejestrowana [[Małaszewiczedopiero Małe|Małe]]w mają1986 historięroku sięgającąi kilkusetznajduje latsię wsteczok. Jednak3 przedsięwzięciemkm na południe od pierwotnej wsi, któreo odcisnęłoktórej piętnopierwsze nawzmianki losachpochodzą okolicy,z byłopierwszej powstaniepołowy wXVI latachwieku. 1866-67Pod koniec XVIII wieku pierwotnie istniejące Małaszewicze zostały podzielone istniejące do dziś dwie odrębne wsie [[Małaszewicze Duże]] i [[Małaszewicze Małe|Małe]]. W trakcie budowy [[Kolej szerokotorowa|szerokotorowej]] [[Kolej Warszawsko-Terespolska|Kolei Warszawsko-Terespolskiej]]. Obiew latach 1866-67, obie te wsie znalazły się po północnej stronie torów. W okresie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] Niemcy przekuli kolej na [[Kolej normalnotorowa|normalnotorową]]. Po uzyskaniu niepodległości, linię kolejową przejęły [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]], a pierwsi mieszkańcy zaczęli się osiedlać na terenach obecnych Małaszewicz po południowej stronie torów w [[1924]] roku.
 
{{osobny artykuł|Małaszewicze Duże}}
W [[1936]] roku przystąpiono do budowy nieopodal Małaszewicz lotniska wojskowego oraz bazy paliwowej dla lotnictwa. Lokalizację wybrano ze względu na centralne położenie w kraju, niskie opady atmosferyczne<ref name=":0">{{Cytuj |autor = www.tygodnikpodlaski.pl |tytuł = Tu uzbrajano Łosie – najnowocześniejsze polskie samoloty Archiwum |data dostępu = 2018-07-25 |opublikowany = Tygodnik Podlaski |url = http://www.tygodnikpodlaski.pl/archiwum/tu-uzbrajano-losie-najnowoczesniejsze-polskie-samoloty-pnews-1789.html |język = pl}}</ref>, oraz bliskość [[Brześć|Brześcia]]. Przy budowie wykorzystano elementy [[Twierdza Brzeska|Twierdzy Brzeskiej]], m.in. w jednym z fortów umieszczono zbiorniki paliwa o pojemności 278 tys. litrów<ref name=":0" />. Lotnisko posiadało 14 hangarów, oraz osiedle dla wojskowej obsługi lotniska i ich rodzin<ref name=":0" />. To tutaj stacjonowały nowoczesne [[PZL.37 Łoś|bombowce Łoś]] należące m.in. do [[220 Dywizjon Bombowy|220 Dywizjonu Bombowego]], które w Małaszewiczach wyposażano m.in. w radiostacje. Samoloty stały się celem ataków [[Luftwaffe]] już w pierwszym dniu II wojny światowej. W bombardowaniach rannych i zabitych zostało 40 członków personelu lotniska<ref name=":0" />, toteż podjęto decyzję o jego ewakuacji w kierunku [[Rumunia|Rumunii.]]
{{osobny artykuł|Małaszewicze Małe}}
=== Lotnisko wojskowe (1936-1952) ===
Dzisiejsze Małaszewicze znajdują się po południowej stronie torów, gdzie pierwsi mieszkańcy zaczęli się osiedlać w [[1924]] roku. Do rozwoju nowej osady przyczyniło się powstanie w pobliżu lotniska wojskowego. W [[1936]] roku przystąpiono do budowy nieopodal Małaszewicz lotniska wojskowego oraz bazy paliwowej dla lotnictwa. Lokalizację wybrano ze względu na centralne położenie w kraju, niskie opady atmosferyczne<ref name=":0">{{Cytuj |autor = www.tygodnikpodlaski.pl |tytuł = Tu uzbrajano Łosie – najnowocześniejsze polskie samoloty Archiwum |data dostępu = 2018-07-25 |opublikowany = Tygodnik Podlaski |url = http://www.tygodnikpodlaski.pl/archiwum/tu-uzbrajano-losie-najnowoczesniejsze-polskie-samoloty-pnews-1789.html |język = pl}}</ref>, oraz bliskość [[Brześć|Brześcia]]. Przy budowie wykorzystano elementy [[Twierdza Brzeska|Twierdzy Brzeskiej]], m.in. w jednym z fortów umieszczono zbiorniki paliwa o pojemności 278 tys. litrów<ref name=":0" />. Lotnisko posiadało 14 hangarów, oraz osiedle dla wojskowej obsługi lotniska i ich rodzin<ref name=":0" />. To tutaj stacjonowały nowoczesne [[PZL.37 Łoś|bombowce Łoś]] należące m.in. do [[220 Dywizjon Bombowy|220 Dywizjonu Bombowego]], które w Małaszewiczach wyposażano m.in. w radiostacje. Samoloty stały się celem ataków [[Luftwaffe]] już w pierwszym dniu II wojny światowej. W bombardowaniach rannych i zabitych zostało 40 członków personelu lotniska<ref name=":0" />, toteż podjęto decyzję o jego ewakuacji w kierunku [[Rumunia|Rumunii.]]
 
W 1940 roku Niemcy odbudowali i rozbudowali lotnisko. Było to możliwe dzięki niewolniczej pracy Żydów z obozu pracy istniejącego w czasie wojny na terenie Małaszewicz. Lotnisko w Małaszewiczach miało strategiczne znaczenie dla Luftwaffe operującej na froncie wschodnim, m.in. w czasie [[Barbarossa|operacji Barbarossa]]. Stacjonowały tu szybowce transportowe [[Messerschmitt Me 321 Gigant|Messerschmtt  Me-321]], oraz samoloty [[Messerschmitt Me 323 Gigant|Messerschmitt Me-323 Gigant]].
Linia 42 ⟶ 46:
Stacja kolejowa Małaszewicze stała się podczas okupacji ważnym ośrodkiem polskiego ruchu oporu. W strukturze Armii Krajowej, Rejon IV Małaszewicze wchodził w skład Obwodu [[Biała Podlaska]]. Zorganizowano tutaj między innymi zakonspirowaną szkołę podchorążych i kurs podoficerów, do których kierowano młodzież z różnych stron okupowanego kraju. Niemiecka baza Luftwaffe przestała istnieć w lipcu 1944 roku. Hitlerowcy wycofując się wysadzili w powietrze obiekty wojskowe i budynki mieszkalne. Po II wojnie światowej lotnisko wojskowe w Małaszewiczach funkcjonowało najpierw jako radzieckie, a później od 1952 roku jako polskie, po czym samoloty i jego personel zostały przeniesione na Okęcie.
 
=== Powstanie kolejowego węzła przeładunkowego (1949) ===
Jednocześnie Małaszewicze zaczęto przygotowywać do roli granicznego portu przeładunkowego poprzez budowę terminali i ramp<ref name=":0" />. Po oficjalnym otwarciu portu przeładunkowego 14 grudnia 1949 roku w Małaszewiczach rozpoczęto budowę bloków mieszkalnych. To właśnie otwarcie portu przeładunkowego rozpoczęło rozwój Małaszewicz trwający do dzisiaj. Oprócz bloków wielorodzinnych znajdują się tutaj także osiedla domków jednorodzinnych. Po II wojnie światowej osiedle nie miało swojego administracyjnego statusu. Do 1986 roku nie było Małaszewicz na mapie Polski, a o osiedlu mieszkaniowym mówiono „osada przy torach”. Istniały tylko Małaszewicze-Stacja i [[Podolanka]]. Po staraniach mieszkańców z dniem 1 stycznia 1986 roku Małaszewicze stały się samodzielną jednostką administracyjną. W 1986 roku uzyskało drogowe połączenie ze światem poprzez budowę 2-kilometrowej odnogi od szosy Kobylany-Zastawek. Małaszewicze mają dostęp do wszystkich mediów (kanalizacja, woda, prąd, gaz, telefon, bezpłatny gminny internet). Ulice w miejscowości są oświetlone i mają nawierzchnię asfaltową lub z kostki brukowej.
Pod koniec lat 40. XX wieku Małaszewicze zaczęto przygotowywać do roli granicznego portu przeładunkowego poprzez budowę terminali i ramp<ref name=":0" />. Po oficjalnym otwarciu portu przeładunkowego 14 grudnia 1949 roku w Małaszewiczach rozpoczęto budowę bloków mieszkalnych. To właśnie otwarcie portu przeładunkowego rozpoczęło rozwój Małaszewicz trwający do dzisiaj. Oprócz bloków wielorodzinnych znajdują się tutaj także osiedla domków jednorodzinnych.
 
=== Rejestracja nowej osady (1986) ===
Jednocześnie Małaszewicze zaczęto przygotowywać do roli granicznego portu przeładunkowego poprzez budowę terminali i ramp<ref name=":0" />. Po oficjalnym otwarciu portu przeładunkowego 14 grudnia 1949 roku w Małaszewiczach rozpoczęto budowę bloków mieszkalnych. To właśnie otwarcie portu przeładunkowego rozpoczęło rozwój Małaszewicz trwający do dzisiaj. Oprócz bloków wielorodzinnych znajdują się tutaj także osiedla domków jednorodzinnych. Po II wojnie światowej osiedle nie miało swojego administracyjnego statusu. Do 1986 roku nie było Małaszewicz na mapie Polski, a o osiedlu mieszkaniowym mówiono „osada przy torach”. Istniały tylko Małaszewicze-Stacja i [[Podolanka]]. Po staraniach mieszkańców z dniem 1 stycznia 1986 roku Małaszewicze stały się samodzielną jednostką administracyjną. W 1986 roku uzyskało drogowe połączenie ze światem poprzez budowę 2-kilometrowej odnogi od szosy Kobylany-Zastawek. Małaszewicze mają dostęp do wszystkich mediów (kanalizacja, woda, prąd, gaz, telefon, bezpłatny gminny internet). Ulice w miejscowości są oświetlone i mają nawierzchnię asfaltową lub z kostki brukowej.
 
== Gospodarka ==