Wawel: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Emptywords (dyskusja | edycje) WP:SK, lit. |
|||
Linia 137:
W 1905 cesarz [[Franciszek Józef I]] wyraził zgodę na opuszczenie przez wojska austriackie Wawelu. Rozpoczęto prace konserwatorskie, którymi kierował [[Zygmunt Hendel]], a następnie [[Adolf Szyszko-Bohusz]], który odnalazł [[Rotunda Najświętszej Marii Panny na Wawelu|rotundę Najświętszej Marii Panny]] i inne relikty wczesnych budowli. Renowacja wzgórza finansowana była m.in. ze składek społecznych. Ofiarodawców upamiętniano wmurowując cegiełki z ich nazwiskami w mur przy północnym wjeździe na zamek, przy którym wzniesiono także [[Brama Herbowa na Wawelu|Bramę Herbową]] i ustawiono konny [[pomnik Tadeusza Kościuszki na Wawelu|pomnik Tadeusza Kościuszki]]. Przewodniczącym amerykańsko-polskiego komitetu odbudowy zamku i katedry na Wawelu był ks. [[Franciszek Ksawery Kurkowski]]<ref>{{Cytuj książkę | autor = Borys Łapiszczak | tytuł = Sanok w Królestwie Galicji i Lodomerii na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. VIII | wydawca = Poligrafia | miejsce = Sanok | data = 2005 | strony = 21 | isbn = 83-918650-2-9}}</ref>.
W latach 1904–1907 [[Stanisław Wyspiański]] i [[Władysław Ekielski]] opracowali plan zabudowy wzgórza, noszący nazwę ''[[Akropolis Wawelskie|Akropolis]]''. Ta nigdy niezrealizowana idea zakładała umieszczenie na Wawelu m.in.
[[Plik:Grobowiec krolowej Jadwigi.jpg|thumb|left|upright|Fragment grobowca [[Jadwiga Andegaweńska|królowej Jadwigi]]]]
W tym okresie katedra wzbogaciła się o dwa nowe nagrobki: [[Jadwiga Andegaweńska|królowej Jadwigi]] (
W dwudziestoleciu międzywojennym, tuż po odzyskaniu niepodległości, polskie władze centralne
Uchwałą zaś Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 1921
W 1921
W 1927 r. sprowadzono na Wawel prochy [[Juliusz Słowacki|Juliusza Słowackiego]] i jego matki [[Salomea Słowacka|Salomei Becu]]; w 1935 r. pochowano tu też [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]].
|