Jon Inge Kjørum: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
m usunięcie zbędnych parametrów z infoboksu (ZDBOT)
Linia 27:
W [[Puchar Świata w skokach narciarskich|Pucharze Świata w skokach narciarskich]] zadebiutował w końcówce [[Puchar Świata w skokach narciarskich 1985/1986|sezonu 1985/1986]], zajmując 13. miejsce w [[Planica|Planicy]] (22 marca 1986). Pierwszy duży sukces w karierze osiągnął podczas [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1988|igrzysk olimpijskich w Calgary]], gdzie wspólnie z [[Ole Christian Eidhammer|Ole Christianem Eidhammerem]], [[Ole Gunnar Fidjestøl|Ole Gunnarem Fidjestølem]] i [[Erik Johnsen|Erikiem Johnsenem]] wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym. Na tych samych igrzyskach zajął także 15. miejsce w konkursie indywidualnym na dużej skoczni. Były to jego jedyne starty olimpijskie. W tym samym roku był siódmy na [[Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 1988|mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie]].
 
Najlepsze wyniki w karierze osiągnął w [[Puchar Świata w skokach narciarskich 1988/1989|sezonie 1988/1989]], kiedy to zajął szóste miejsce w klasyfikacji generalnej. 14 stycznia 1989 w [[Liberec|Libercu]] po raz pierwszy i zarazem ostatni w karierze zwyciężył w zawodach PŚ. W tym sezonie jeszcze dwukrotnie stawał na podium: 22 stycznia 1989 w [[Oberhof]]ie był trzeci, a 5 marca 1989 zajął drugie miejsce w [[Oslo]], przegrywając jedynie z [[Jens Weißflog|Jensem Weißflogiem]]. Na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 1989|mistrzostwach świata w Lahti]] wraz z [[Magne Johansen]]em, [[Clas-Brede Bråthen|Clasem-Brede Bråthenem]] i Ole Gunnarem Fidjestølem zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym. W indywidualnych startach był piętnasty na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie zajął piąte miejsce, tracąc do brązowego medalisty, [[Heinz Kuttin|Heinza Kuttina]] 2,1 punktu. Był ponadto szósty w klasyfikacji końcowej [[37. Turniej Czterech Skoczni|37. edycji]] [[Turniej Czterech Skoczni|Turnieju Czterech Skoczni]], po tym, jak zajął dziewiąte miejsce w [[Oberstdorf]]ie, piąte w [[Garmisch-Partenkirchen]], szóste w [[Innsbruck]]u oraz czwarte w [[Bischofshofen]].
 
Do rywalizacji w Pucharze Świata w [[Puchar Świata w skokach narciarskich 1989/1990|sezonie 1989/1990]] przystąpił dopiero w lutym 1990. Wziął udział w [[Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 1990|mistrzostwach świata w lotach w Vikersund]], gdzie zajął 12. miejsce. Mimo przeciętnych wyników znalazł się także w kadrze Norwegii na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 1991|mistrzostwa świata w Val di Fiemme]] w 1991. Indywidualnie zajął 19. miejsce na dużej oraz 40. miejsce na normalnej skoczni, a razem z [[Espen Bredesen|Espenem Bredesenem]], [[Kent Johanssen|Kentem Johanssenem]] i [[Rune Olijnyk]]iem był czwarty w konkursie drużynowym. W klasyfikacji generalnej [[Puchar Świata w skokach narciarskich 1990/1991|sezonu 1990/1991]] zajął ostatecznie 47. miejsce, rok wcześniej był trzydziesty drugi.