Antoni Padewski: Różnice pomiędzy wersjami

Pochodził z bogatej, szanowanej rodziny. Ochrzczono go imieniem Ferdynand. PrzedJeszcze zanim ukończył 20 r.ż.lat, wstąpił do zakonu [[Kanonicy laterańscy|Kanoników Regularnych]] [[Augustyn z Hippony|św. Augustyna]]. Studiował dzieła klasyków łacińskich i [[święte księgi]]. Ponieważ ciągłe wizyty krewnych utrudniały mu skupienie się na nauce, poprosił przełożonych o przeniesienie do Opactwa Świętego Krzyża w [[Coimbra|Coimbrze]] (ówczesnej stolicy Portugalii). W 1219 otrzymał [[Sakrament święceń|święcenia kapłańskie]]. Kiedyś przez przypadek poznał pięciu franciszkanów podążających do [[Maroko|Maroka]], aby nauczać muzułmanów. Ferdynand był pod wrażeniem ich prostego, ubogiego, ale jakże pogodnego stylu życia. Rok później otrzymał wieści, że zginęli oni śmiercią męczeńską.

Wkrótce wyruszył do Maroka, aby tam nauczać. Jednak choroba nie pozwoliła mu kontynuować podróży. Podjął pracę w przytułku dla ubogich w pobliżu [[Forlì]] we Włoszech. Następnie przełożeni wysłali go w celu głoszenia Ewangelii w Lombardii. Antoni pracował jako wykładowca na uniwersytetach w [[Montpellier]] i [[Tuluza|Tuluzie]]. Pracował też jako wysłannik kapituły do papieża Grzegorza IX, który nazwał jego kazania ''szkatułką Biblii'' i nakazał mu pisać kazania na dni świąt. 30 maja 1227 mianowano go prowincjałem obszaru [[Emilia-Romania]]. Przez trzy kolejne lata Antoni pisał kazania niedzielne. W czerwcu 1230 papież zwolnił go z tych obowiązków. Antoni osiadł w klasztorze Świętej Marii w Padwie. Następnego roku ciężko zachorował na [[puchlina wodna (medycyna)|puchlinę wodną]] i zmarł, mając 36 lat.