Wersja z 21:30, 13 mar 2018 edytuj Stupa1989 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 24 024 edycje drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 18:05, 28 lip 2018 edytuj anuluj edycję JCRZ (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 24 061 edycji m poprawa linków, WP:SK następna edycja →
Linia 47: Wkrótce potem Nicefor wrócił na wschód z dużą i dobrze wyposażoną armią. Podczas walk w latach [[962]]-[[963]] zdobył kilka miast [[Cylicja\|Cylicji]] a także [[Aleppo]]. W 963 roku w drodze zamachu stanu<ref>{{cytuj książkę \|nazwisko= Runciman\|imię= Steven\|autor link= Steven Runciman\|tytuł=Dzieje wypraw krzyżowych. Pierwsza krucjata i założenie Królestwa Jerozolimskiego\|tom = I\|wydanie= \|wydawca= PIW\|miejsce= Warszawa\|rok= 1987\|isbn= 83-06-01457-X\|strony= }}</ref> przeprowadzonego przy poparciu cesarzowej regentki [[Teofano (cesarzowa bizantyńska)\|Teofano]] i armii zdobył tron. Po objęciu władzy cesarskiej Nicefor II kontynuował politykę podbojów. W latach [[964]]-[[966]] podporządkował Bizancjum [[Cylicja\|Cylicję]] a następnie Mezopotamię i Syrię. Po zdobyciu Syrii zburzył większość tamtejszych fortec, a po upadku Antiochii i Aleppo ([[969]]<ref>{{cytuj książkę \|nazwisko= Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona \|imię= \|autor link= \|inni= \|tytuł= Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza \|wydanie= \|tom= 4 \|wydawca= Oficyna Wydawnicza FOGRA \|miejsce= \|rok= 2005 \|isbn= 83-85719-85-7 \|strony=468}}</ref>) zabezpieczył zdobycze traktatami pokojowymi. W tym też czasie patrycjusz Niketas podbił [[Cypr]]. W [[967]] rozpoczął wojnę z [[Bułgarzy\|Bułgarami]], którym dotychczas cesarstwo płaciło znaczny trybut. Nicefor odrzucił bułgarskie żądania przysłania trybutu a następnie zachęcił ruskiego księcia [[Światosław I\|Światosława]], by ten zaatakował Bułgarię od północy. Światosław w [[967]] r. poprowadził zwycięską wyprawę przeciw Bułgarom: zajął ujście Dunaju i próbował zorganizować tam państwo ze stolicą w [[Wielki Presław\|Presławiu]]. Sukcesy Światosława spowodowały, iż Nicefor zmienił front, obawiając się, by władca ruski nie wyrósł z czasem na groźniejszego przeciwnika: odnowił przymierze z Bułgarami zrywając je ze Światosławem. Mniej udane były kampanie, prowadzone przez cesarza na zachodzie. Dowodzona przez Niketasa wyprawa wojskowa na [[Sycylia\|Sycylię]] ([[964]]-[[965]]) zakończyła się niepowodzeniem. Bizantyjczycy zostali zmuszeni do opuszczenia wyspy. W [[967]] r. cesarz zawarł pokój z [[Fatymidzi\|Fatymidami]] po to, by bronić się przez wrogiem, który zagrażał zarówno Arabom, jak i Bizantyjczykom: [[Otton I Wielki]], który ogłosił się cesarzem rzymskim i zaatakował bizantyjskie posiadłości w południowej Italii. Po początkowych sukcesach wojska Ottona zostały jednak odparte. Napięcie, istniejące podówczas między Bizancjum a Zachodem, widoczne jest w bardzo nieżyczliwym portrecie cesarza i jego dworu, zawartym w dziele ''Relatio de legatione Constantinopolitana'', napisanym przez biskupa Kremony, [[Liutprand z Cremony\|Liutpranda]]. Linia 55: Został zabity z inicjatywy żony, m.in. przez swego następcę (i kochanka żony) [[Jan I Tzimiskes\|Jana I]]. Jego imię nosi jedna z fregat [[Polemiko Naftiko\|greckiej marynarki wojennej]]<ref>[http://www.hellenicnavy.gr/en/fleet/frigates/~~class~~frigates-type-standard/hs-nikiforos-fokas.html HS „Nikiforos Fokas”], nr taktyczny F-466, fregata typu [[Fregaty rakietowe typu Kortenaer\|Kortenaer]].</ref> == Rodzina ==

Nicefor II Fokas: Różnice pomiędzy wersjami