Neofaszyzm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
m drobne techniczne
Linia 19:
== Ruchy neofaszystowskie kontynuujące tradycję ==
 
Najbardziej rozpowszechnionym nurtem neofaszyzmu jest '''neohitleryzm''', który cechuje: kult [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]], akceptacja bez zastrzeżeń ideologii [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] i stosowanie nazistowskiej symboliki. Neohitleryzm został wskrzeszony w 1959 r. przez George’a Lincolna Rockwella w USA pod postacią ''American Nazi Party'', w 1962 r. przyjął formę nazistowskiej międzynarodówki ''World Union of National Socialists'' z sekcjami m.in. w Wielkiej Brytanii (''National Socialist Movement''), Szwecji (''Nordiska Rikspartiet'') i Australii (''Nationalist Workers’ Party''). W 1965 r. w Hiszpanii powstał pronazistowski ''Circulo Español de Amigos de Europa''; na początku lat 70. podobne grupy pojawiły się we Francji (''Fédération d’Action Nationale et Européenne'') i w Niemczech (''Nationalsozialistische Kampfgruppe Grossdeutschland''). Impulsem dynamizującym rozwój neohitleryzmu była tzw. Hitlerwelle (fala zainteresowania III Rzeszą) w RFN lat 70. (wtedy powstały takie grupy jak ''Aktionsfront Nationaler-Sozialisten''), zaś w następnej dekadzie fascynacja nazizmem w subkulturze [[skinhead]] (ruchy takie jak [[Krew i Honor|''Blood and Honour'']] i [[''[[Combat 18'']]'' przeniosły kult Hitlera nawet do Brazylii czy Polski). Karykaturalnym przykładem grupki neohitlerowskiej jest amerykańska ''Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei – Aufbauorganisation'' (zał. 1972); w USA większe znaczenie mają jednak ''National Socialist Movement'' i ''National Alliance''.
 
Lewicowym wariantem nazizmu, alternatywnym wobec hitlerowskiego, jest '''strasseryzm''', lewicowy wariant nazizmu sformułowany przez [[Otto Strasser|Otto Strassera]] (1897-1974). Strasserowcy opowiadają się za socjalną rewolucją narodową, w wyniku której powstałoby bezpartyjne państwo stanowe; Hitlera uważają za zdrajcę niemieckiego socjalizmu. Ruch strasserowski odrodził się po II wojnie światowej w Niemczech jako ''Bund für Deutschlands Erneuerung'', potem ''Deutsche Soziale Union'' (1956-64) i ''Unabhängige Arbeiter Partei'' (od 1961), wreszcie ''Freiheitlische Arbeiterpartei'' (1978-94) Friedhelma Bussego. Idee Strassera inspirowały też neofaszystów w innych krajach, np. w Wielkiej Brytanii (jedna z frakcji ''National Front'') i USA (''White Aryan Resistance'').