Waldemar Szwiec: Różnice pomiędzy wersjami

We wrześniu 1939 r. pchor. Szwiec walczył w składzie [[Grupa Operacyjna „Wschód”|GO „Wschód”]]<ref name="cztery0">{{Cytuj książkę | nazwisko=Chlebowski | imię=Cezary | tytuł= Cztery z tysiąca | strony=10}}</ref>, 15 baterii artylerii przeciwlotniczej [[15 Wielkopolska Dywizja Piechoty|15 Dywizji Piechoty]] w ramach [[Armia „Pomorze”|Armii „Pomorze”]] gen. dyw. [[Władysław Bortnowski|Władysława Bortnowskiego]]. Brał udział w obronie [[Bydgoszcz]]y, w [[bitwa nad Bzurą|bitwie nad Bzurą]], w [[Bitwa pod Łomiankami|boju pod Łomiankami]]<ref name="cztery0" /> oraz w obronie Warszawy. Po kapitulacji stolicy dostał się 29 września do niemieckiej niewoli. Zbiegł z niej już 4 października 1939 r. Tu rozpoczął się jego tajemniczy kurierski szlak na trasie Polska – Węgry w ramach tworzących się struktur [[Służba Zwycięstwu Polski|Służby Zwycięstwu Polski]] (informują o tym fakcie tylko nieliczne zapiski w pozostałych po nim dokumentach i korespondencji). Po kilkukrotnym przejściu górskich szlaków przez polską granicę, został internowany na Węgrzech.