Jan III Dukas Watatzes: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
Wipur (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 4:
|tytulatura =
|grafika = John III Doukas Vatatzes.jpg
|opis grafiki = Jan III Dukas, (manuskrypt z XV w.wieku)
|herb =
|opis herbu =
Linia 11:
|dewiza =
|1. tytuł = [[Cesarze bizantyńscy|Cesarz bizantyński]]
|1. od = [[1222]]
|1. do = [[3 listopada]] [[1254]]
|1. koronacja =
|1. poprzednik =
|1. następca =
|dynastia =
|data urodzenia = [[1192]]
|miejsce urodzenia =
|data śmierci = [[3 listopada]] [[1254]]
|miejsce śmierci =
|przyczyna śmierci =
Linia 35:
|2. dzieci =
|moneta = JohnIIIVatatzesGoldHyperpyronMagnesia.jpg
|opis monety = [[HyperpyronHiperpiron]] Jana III Dukasa
|odznaczenia =
|commons = Category:Ioannes III Vatatzes
Linia 41:
|wikicytaty =
}}
'''Jan III Dukas Watatzes''' ([[język grecki|gr.]] ''Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης, Iōannēs III Doukas Batatzēs''; ur. [[1192]], zm. [[3 listopada]] [[1254]]) – [[Cesarstwo Nicejskie|cesarz nicejski]] [[1222]]–[[1254]]w latach 1222–1254.
 
Zyskał sławę jako żołnierz. W 1222 został wybrany cesarzem w miejsce swego teścia [[Teodor I Laskarys|Teodora I]]. Wcześniej poślubił jego córkę [[Irena Laskarina|Irenę Laskarys]] (w 1212). Mieli jednego syna, Teodora, późniejszego cesarza [[Teodor II Laskarys|Teodora II]]. Irena po upadku z konia nie mogła już mieć więcej dzieci i wstąpiła do klasztoru, gdzie przebywała aż do śmierci w 1239. Jan ożenił się ponownie w 1244 - z [[Konstancja Hohenstauf (cesarzowa nicejska)|Konstancją]], nieślubną córką [[Władcy Niemiec|cesarza rzymskiego]] [[Fryderyk II Hohenstauf|Fryderyka II]]. Nie mieli jednak dzieci.
 
Zreorganizował pozostałość [[Cesarstwo Bizantyńskie|Cesarstwa Bizantyjskiego]] będącą w jego władaniu ([[Cesarstwo Nicejskie]]). Dzięki zdolnościom administracyjnym uczynił z niego najsilniejsze i najbogatsze państwo na Wschodzie. Zabezpieczył jego wschodnią granicę przez porozumienie z [[Sułtanat Rumu|Sułtanatem Rumu]]. Próbował odzyskać europejskie posiadłości jego poprzedników.
Linia 51:
Wraz z Bułgarami przeprowadził nieudane oblężenie [[Konstantynopol]]a (1235). Objął zwierzchnictwo nad [[Saloniki|Thessaloníkami]] i [[Epir]]em. Ostateczne odzyskanie Konstantynopola przez jego następców było możliwe dzięki jego przygotowaniom.
 
Jan III cierpiał na [[Padaczka|epilepsję]]. Umarł 3 listopada 1254.
 
== Przypisy ==