Jan III Dukas Watatzes: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
m różne poprawki |
||
Linia 35:
|2. dzieci =
|moneta = JohnIIIVatatzesGoldHyperpyronMagnesia.jpg
|opis monety = [[
|odznaczenia =
|commons = Category:Ioannes III Vatatzes
Linia 43:
'''Jan III Dukas Watatzes''' ([[język grecki|gr.]] ''Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης, Iōannēs III Doukas Batatzēs''; ur. [[1192]], zm. [[3 listopada]] [[1254]]) – [[Cesarstwo Nicejskie|cesarz nicejski]] w latach 1222–1254.
Zyskał sławę jako żołnierz. W 1222 został wybrany cesarzem w miejsce swego teścia [[Teodor I Laskarys|Teodora I]]. Wcześniej poślubił jego córkę [[Irena Laskarina|Irenę Laskarys]] (w 1212). Mieli jednego syna, Teodora, późniejszego cesarza [[Teodor II Laskarys|Teodora II]]. Irena po upadku z konia nie mogła już mieć więcej dzieci i wstąpiła do klasztoru, gdzie przebywała aż do śmierci w 1239. Jan ożenił się ponownie w 1244 – z [[Konstancja Hohenstauf (cesarzowa nicejska)|Konstancją]], nieślubną córką
Zreorganizował pozostałość [[Cesarstwo Bizantyńskie|Cesarstwa Bizantyjskiego]] będącą w jego władaniu ([[Cesarstwo Nicejskie]]). Dzięki zdolnościom administracyjnym uczynił z niego najsilniejsze i najbogatsze państwo na Wschodzie. Zabezpieczył jego wschodnią granicę przez porozumienie z [[Sułtanat Rumu|Sułtanatem Rumu]]. Próbował odzyskać europejskie posiadłości jego poprzedników.
Stłumił rebelię braci poprzedniego cesarza, popieranych przez [[Cesarstwo Łacińskie]], w [[bitwa pod Poimanenon|bitwie pod Poimanenonem]], w następstwie której zajął tereny Azji Mniejszej należące do
Wraz z Bułgarami przeprowadził nieudane oblężenie [[Konstantynopol]]a (1235). Objął zwierzchnictwo nad [[Saloniki|
Jan III cierpiał na [[Padaczka|epilepsję]].
|