Obłóczyny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wcześniej mogłoby zabrzmieć tak jakby alumni mogli nosić tylko strój krótki, a nie sutannę.
Linia 1:
'''Obłóczyny''' - uroczystość przyznania [[Kleryk (student)|alumnom]] seminarium duchownego [[sutanna|sutann]] lub [[zakonnik]]om [[habit]]u. W polskich [[seminarium duchowne|seminariach duchownych]] sutanny przyznaje się [[Kleryk (student)|alumnom]] II lub III roku, a w [[zakon]]ach najczęściej po [[postulatPostulat (zakon)|postulacie]].
 
Takiej uroczystości zazwyczaj przewodzi [[biskup]] danej [[diecezja|diecezji]] lub [[prowincjał]] zakonu (ewentualnie [[rektor]] seminarium lub [[magister]] nowicjatu). Błogosławi on [[sutanna|sutanny]], po czym, jeśli w danym seminarium duchownym jest taka tradycja, ucina się alumnom/nowicjuszom krawaty, zdejmuje je i ubiera się ich w [[sutanna|sutanny]]/[[habit]]y. Od tego czasu marynarka i krawat są zastąpione przez [[sutanna|sutannę]]/[[habit]] lub krótki strój duchowny (garnitur i koszula z koloratką). Od obłóczyn [[Kleryk (student)|alumni]]/[[nowicjusz]]e są zobowiązani chodzić w stroju duchownym.
 
Strój duchowny jest znakiem miłości Chrystusa do świata i przypomnieniem o czuwaniu nad nim Bożej Opatrzności oraz zachętą do uczynków miłych Bogu.
Dlatego też osoba nosząca strój duchowny powinna odznaczać się gorliwością w miłości wobec każdego człowieka i wykazywać nieustanną gotowość do służby na wzór Chrystusa Sługi.