Pius VII: Różnice pomiędzy wersjami

Pochodził z rodziny szlacheckiej. Był synem hrabiego Scipiona i markizy Giovanny Ghini{{r|FIU}}. Jego matka owdowiawszy została [[Karmelitanki|karmelitanką]]. Dwóch braci było [[Jezuici|jezuitami]], a dalszych dwóch [[zakon Braci Mniejszych|kapucynami]]. Początkowo Barnaba uczył się w kolegium w Rawennie, a następnie w opactwie benedyktyńskim St. Maria del Monte koło Ceseny, do którego wstąpił 10 października 1756 jako brat Gregorio{{r|FIU}}. [[Śluby zakonne|Profesję zakonną]] złożył 20 sierpnia 1758{{r|FIU}}. Studiował teologię i kanonistykę w klasztorach w [[Padwa|Padwie]], po czym nauczał filozofii i teologii w [[Kolegium świętego Jana w Parmie]], później także w kolegiach św. Pawła i św. Anzelma w Rzymie (tu ponadto wykładał prawo kanoniczne){{r|FIU}}. 21 września 1765 przyjął [[sakrament święceń|święcenia kapłańskie]]{{r|FIU}}. 16 grudnia 1782 został wybrany [[biskup]]em [[Tivoli (Włochy)|Tivoli]], a [[sakra|sakrę]] przyjął pięć dni później{{r|FIU}}. 14 lutego 1785 został mianowany [[kardynał]]em prezbiterem i przeniesiony do diecezji [[Imola]]{{r|FIU}}. Pracował także w kilku Kongregacjach: [[Kongregacja ds. Obrzędów|ds. Rytów]], [[Kongregacja ds. Ewangelizacji Narodów|Rozkrzewiania Wiary]], [[Kongregacja ds. Biskupów i Zakonników|ds. Biskupów i Zakonników]] i w [[Kongregacja NaukiŚwiętego WiaryOficjum|Świętym Oficjum]]{{r|FIU}}.