Prześladowania Świadków Jehowy w III Rzeszy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 100:
Na podstawie opisów komanda budowlanego przeniesionego z Niederhagen-Wewelsburg można stwierdzić, że wysoki odsetek Świadków Jehowy osadzonych w obozie stanowili rzemieślnicy, zatrudnieni przede wszystkim przy pracach budowlanych. Stanowili oni solidarną grupę, która wzajemnie udzielała sobie pomocy. Otrzymane paczki rozdzielano wspólnie, a pieniądze trzymano w zbiorowej kasie, co dzięki gromadzeniu wspólnych zapasów pozwalało otrzymywać wsparcie również osobom słabszym czy więźniom bez rodzin. Więźniowie ci wzajemnie pielęgnowali odniesione rany czy pomagali sobie w przypadku choroby. Przed ciszą nocną prowadzono rozmowy na tematy biblijne. Grupa ta znacząco odróżniała się od polskich i rosyjskich więźniów politycznych osadzonych w Bergen-Belsen. Więzieni Świadkowie Jehowy pochodzili z ZSRR, Polski, Austrii, Holandii, Niemiec, Węgier i Słowacji. Z tej grupy jedyne dokładne dane dotyczą holenderskich Świadków Jehowy, których o ustalonych personaliach było 15, a 10 z nich zmarło w tym obozie. Większość Świadków Jehowy wyzwolonych z Bergen-Belsen posługiwała się językiem polskim. Przyjmuje się, że przez obóz przeszło co najmniej 150–200 Świadków Jehowy{{odn|Thomas Rahe|2010|s=153–161}}.
Przez obóz przeszła też grupa 26 kobiet będących Świadkami Jehowy, wśród których znalazła się Charlotte Tetzner (z domu Decker), która w obozie koncentracyjnym Ravensbrück została osadzona jako więzień polityczny, lecz przyjęła wierzenia Świadków Jehowy i w grudniu 1941 roku odmówiła podpisania orzeczenia o wyparciu się wiary. Nawet rozmowa z [[Heinrich Himmler|Heinrichem Himmlerem]] podczas jego wizyty w Ravensbrück nie zmieniła jej przekonań. Po przeniesieniu do [[Auschwitz-Birkenau|Auschwitz]] i ponownym zakwalifikowaniu jej do więźniów politycznych samowolnie do swojego pasiaka przymocowała [[fioletowy trójkąt]]. Mimo sprzeciwu esesmanek trwała przy swoim postanowieniu i w końcu zezwolono jej nosić fioletowy trójkąt. Według wspomnień Odette Abadi, francuskiej lekarki nie należącej do grupy Świadków Jehowy, w jednym czasie w Bergen-Belsen przebywało około 60 kobiet będących Świadkami Jehowy, w tym trzy ustalone z nazwiska narodowości żydowskiej. Jedna z nich, Rachel Sacksioni-Leveé, prowadziła rozmowy na tematy religijne z [[rabin]]em Aaronem Davidsem, co jest jedynym znanym takim wypadkiem w obozach koncentracyjnych{{odn|Thomas Rahe|2010|s=155–161}}.
=== Mauthausen-Gusen ===
| |||