Wczele (herb szlachecki): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Legenda herbowa: drobne redakcyjne
Linia 70:
== Legenda herbowa ==
Każdy herb szlachecki posiadał własną, wywodzącą się z dawnych bajek i mitów legendę. Na podstawie dawnych mitów i/lub godła oraz klejnotu, wyjaśniała ona pochodzenie herbu i rodu. [[Marek Derwich]] w książce [[Herby, legendy, dawne mity]] przytacza za [[Gniazdo cnoty|Gniazdem cnoty]] [[Bartosz Paprocki|Paprockiego]] legendę herbu Wczele.
 
Otóż protoplasta rodu brał udział w pierwszej wyprawie krzyżowej. Podczas oblężenia Jerozolimy saraceńska księżniczka wyzywała rycerzy na pojedynek szachowy. Zwycięzca miał prawo z całej siły zdzielić przeciwnika szachownicą W ŁEB - stąd nazwa herbu: ŁĘBNO. Analogicznie WCZELE pochodzi od uderzenia w czoło.
 
Według innej wersji protoplastą rodu był Ślązak Holub, który podczas swoich podróży trafił na dwór murzyńskiego króla. Córka monarchy wyzwała go na pojedynek na wyżej opisanych zasadach. Holub grzmotnął ją w głowę tak mocno, że połamał szachownicę, za co od ojca królewny otrzymał herb. <ref name="Cetw">{{Cytuj książkę | nazwisko= Cetwiński | imię2= Marek | nazwisko2= Derwich | imię= Marek | autor link= Marek Cetwiński | autor link2= Marek Derwich | tytuł= Herby, legendy, dawne mity | data= 1989| strony= 151 | wydawca= Krajowa Agencja Wydawnicza | miejsce= Wrocław | isbn= 83-603-01809-4}}</ref>.
 
== Herbowni ==