Stanisław Arczyński: Różnice pomiędzy wersjami

|data urodzenia = [[24 czerwca]] [[1895]]

|data śmierci = [[3 stycznia]] [[1958]]

|lata służby = [[1915]]-[[1959]]1947

|siły zbrojne = [[Plik: Coat of Arms of Russian Empire.svg|20px]] [[Armia Imperium Rosyjskiego]],<br /> [[Plik:Orzełek II RP.svg|20px]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]],<br /> [[Plik:Poland badge.jpg|30px]][[Polskie Siły Zbrojne]]

Stanisław Jan Arczyński urodził się 24 czerwca 1895 w Luboszewach. W latach 1907-1914 uczęszczał do gimnazjum w [[Warszawa|Warszawie]]. Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], wstąpił w 1915 do Aleksandrowskiej Szkoły Inżynierii w [[Kijów|Kijowie]]. Od 1916 do grudnia 1917 służył jako oficer w rosyjskim 4 Batalionie Saperów. Następnie wstąpił do [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusu Polskiego w Rosji]], w którym służył w 1 Baoniebaonie Pontonowympontonowym. Uczestniczył wówczas w walkach z bolszewikami. Po rozwiązaniu Korpusu był członkiem [[Polska Organizacja Wojskowa|Polskiej Organizacji Wojskowej]] i należał do organizacji [[Organizacja Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”|„Zarzewie”]].

W listopadzie 1918 wstąpił do odrodzonego [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]]. Początkowo został dowódcą plutonu, a potem kompanii pontonowej w [[1 Pułk Inżynieryjny (WP na Wschodzie)|1 Pułkupułku Inżynieryjnyminżynieryjnym]]. W 1919 brał udział w walkach o [[Lwów]] i [[Małopolska Wschodnia|Małopolskę Wschodnią]] jako dowódca grupy pontonowej w [[3 Dywizja Piechoty Legionów|3 Dywizji Piechoty Legionów]]. Następnie wraz ze swoim pododdziałem został przerzucony na północno-wschodni odcinek frontu, gdzie wyróżnił się szybkim wybudowaniem mostów na [[Świsłocz]]y i [[Niemen|Niemnie]], za co po wojnie odznaczono go [[Order Virtuti Militari|Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari]].

Po zakończeniu działań wojennych, przeszedł w 1921 kurs uzupełniający oficerów sztabu. Od 1922r1922 do 1925 był dowódcą III batalionu w [[2 Pułk Saperów Kaniowskich|2 Pułkupułku Saperów Kaniowskich]], a następnie do 1927r.1927 zastępcą dowódcy tegoż pułku. W latach 1927-19291927–1929 dowodził [[Batalion Szkolny Saperów|Batalionem Szkolnym Saperów]] w Modlinie. W 1929 ukończył kurs dla oficerów sztabu saperów w [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkole Wojennej]] w Warszawie. Do 5 grudnia 1934 był szefem saperów przy II wiceministrze spraw wojskowych. Otrzymał wówczas podziękowanie od I wiceministra spraw wojskowych gen. bryg. [[Tadeusz Kasprzycki|Tadeusza Kasprzyckiego]] za podniesienie poziomu wyszkolenia wojsk saperskich i sprawne kierowanie nimi podczas powodzi oraz odbudowę mostów, dróg i regulację rzek. Ze względu na swoje zasługi został mianowany komendantem [[Szkoła Podchorążych Saperów|Szkoły Podchorążych Saperów]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr.14 z 22 grudnia 1934r</ref>, a w 1936 został komendantem [[Wyższa Szkoła Inżynierii|Wyższej Szkoły Inżynierii]] w Warszawie. Funkcję tę sprawował do wybuchu [[kampania wrześniowa|wojny obronnej 1939]]

Po klęsce wrześniowej przedostał się do [[Francja|Francji]], gdzie został komendantem polskiego [[Centrum Wyszkolenia Saperów we Francji|Centrum Wyszkolenia Saperów]] przy francuskim 6 Pułkupułku Saperówsaperów w [[Angres]]. Po upadku Francji ewakuował się do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Był dowódcą saperów w sztabie Najwyższego Wodza. Po zakończeniu wojny i demobilizacji osiedlił się w Anglii. Zmarł 3 stycznia 1959 w Londynie.

* [[Kapitan (ranga)|kapitan]] – zweryfikowany ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1919<ref>Rocznik Oficerski 1923r str. 907</ref>

* [[major]] – ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr.32 z 2 kwietnia 1924r. str. 170</ref>

* [[podpułkownik]] – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931

* [[pułkownik]] – ze starszeństwem z dniem 19.03.1937r. marca 1937<ref>Rocznik oficerski 1939r. str. 242</ref>