Dan Chaluc: Różnice pomiędzy wersjami

|wojny i bitwy = [[wojna na wyczerpanie]] <br /> [[wojna Jom KippurKipur]] <br /> [[wojna libańska]] <br /> [[pierwsza intifada]] <br /> [[intifada Al-Aksa]] <br /> [[II wojna libańska]]

|odznaczenia = [[Plik:Hatasharibon.svg|30px|wojna na wyczerpanie]] [[Plik:Yomkippurribon.svg|30px|wojna Jom KippurKipur]] [[Plik:Lebanon war ribbon.svg|30px|wojna libańska]] [[Plik:Lebanon2ribon.svg|30px|II wojna libańska]]

W 1966 Halutz wstąpił do Sił Obronnych Izraela i został skierowany do [[Siły Powietrzne Izraela|Sił Powietrznych Izraela]]. Przeszedł [[pilotaż (lotnictwo)|kurs pilotażu]], który zakończył w lipcu 1968 jako pilot [[samolot myśliwski|samolotów myśliwskich]]. Następnie przeszedł szkolenie pilotażu na [[samolot myśliwsko-bombowy|samolotach myśliwsko-bombowych]] [[Dassault MD 450 Ouragan|Ouragan]], które kontynuował przez następne cztery miesiące na [[Dassault Mystère|Mystère IV A]] i osiem miesięcy na [[Sud Aviation Vautour II|Vautour II]]. W grudniu 1969 został przeniesiony do [[201 Eskadra IAF|201 Eskadry]] jako pilot samolotów myśliwsko-bombowych [[McDonnell Douglas F-4 Phantom II|F-4 Phantom II]]. Pierwsze loty bojowe odbył podczas [[wojna na wyczerpanie|wojny na wyczerpanie]] – uczestniczył w 40 operacyjnych lotach bojowych. Po wojnie pracował jako instruktor w szkole latania. W sierpniu odszedł z armii w stopniu kapitana (''Seren''). Gdy w 1973 wybuchła [[wojna Jom KippurKipur]] służył w rezerwie 201 Eskadry i latał na phantomah. Wziął udział w 43 lotach bojowych, zestrzeliwując trzy samoloty wroga (jeden [[Syria|syryjski]] i dwa [[Egipt|egipskie]] myśliwce [[MiG-21]]). Po wojnie powrócił do ciągłej służby i do 1975 pełnił obowiązki zastępcy dowódcy 201 Eskadry<ref name="iaf">{{cytuj stronę| url = http://www.iaf.org.il/2564-30175-he/IAF.aspx | tytuł = Dan Halutz | data dostępu = 2011-02-02| autor = | opublikowany = | praca = Israel Air Forces | data = | język = he}}</ref>. W 1978 ponownie odszedł z armii i zdał dyplom licencjata w dziedzinie ekonomii na [[Uniwersytet Telawiwski|Uniwersytecie Telawiwskim]], a następnie administrację biznesu na [[Uniwersytet Harvarda|Uniwersytecie Harvarda]]<ref name="ynet">{{cytuj stronę| url = http://www.ynet.co.il/yaan/0,7340,L-529907-NTI5OTA3XzEyOTc5MzU2Nl8xNDg2ODcyMDAeq-FreeYaan,00.html | tytuł = Dan Halutz | data dostępu = 2011-02-02| autor = | opublikowany = | praca = YnetNews | data = | język = he}}</ref>.

Powrócił do służby w 1982 podczas [[Wojnawojna libańska|wojny libańskiej]]. Przeszedł szkolenie na [[samolot wielozadaniowy|samolotach wielozadaniowych]] [[General Dynamics F-16 Fighting Falcon|F-16]]. W 1983 został mianowany szefem Departamentu Broni Sił Powietrznych Izraela. W 1984 został dowódcą [[107 Eskadra IAF|107 Eskadry]], latającej na F-4 Phantom. W 1986 awansował na pułkownika (''Aluf Mishneh'') i zostało mu powierzone dowództwo nad jednostką operacyjną w projekcie budowy izraelskiego samolotu wielozadaniowego [[IAI Lawi|IAI Lavi]]. W latach 1988–1991 był szefem uzbrojenia Sił Powietrznych Izraela. W 1991 został dowódcą [[Baza lotnicza Chacor|bazy lotniczej Chacor]], na której stacjonują eskadry samolotów wielozadaniowych F-16. W sierpniu 1993 został awansowany na generała brygadiera (''Tat Aluf'') i mianowany szefem grupy lotniczej w sztabie Sił Powietrznych Izraela<ref name="iaf"/>.