[[Plik:Przemyśl, Katedralna, řeckokatolický chrám, ikonostas.jpg|thumb|left|Zabytkowy [[ikonostas]] z 2 poł. XVII w.]]
Świątynia zostałzostała wybudowana przez [[jezuici|jezuitów]] w latach 1626–1632. Prawdopodobnie późniejsze prace dekoracyjne wykonał w niej snycerz [[Stefan Grodzicki (snycerz)|Stefan Grodzicki]], który pracował dla jezuitów w Przemyślu we wrześniu 1773<ref>Agata Dworzak: ''[https://www.researchgate.net/publication/316595364_in_hoc_altari_stant_duo_angeli_magni_deaurati_Uwagi_o_oltarzach_w_kosciele_Karmelitow_Bosych_w_Przemyslu_in_VELIS_QUOD_POSSIS_studia_z_historii_sztuki_ofiarowane_Profesorowi_Janowi_Ostrowskiemu_ed_And "…in hoc altari stant duo angeli magni deaurati…" : uwagi o ołtarzach w kościele Karmelitów Bosych w Przemyślu]''. Kraków : Towarzystwo Naukowe Societas Vistulana, 2016, s. 387-388.</ref>. Po [[kasata józefińska|skasowaniu zakonu jezuitów]] przez cesarza [[Józef II Habsburg|Józefa]] kościół św. [[Ignacy Loyola|Ignacego Loyoli]] służył jako magazyn. Opuszczony i niszczejący został przejęty przez diecezję rzymskokatolicką i wyremontowany w 1904 roku. Pod wezwaniem Serca Pana Jezusa pełnił funkcję kościoła garnizonowego. Od 1957 roku odprawiano w nim również liturgię w [[Kościół Greckokatolicki w Polsce|rycie bizantyjsko-ukraińskim]], a w 1991 roku [[Archieparchiaarchieparchia przemysko-warszawska]] otrzymała zespół pojezuicki na własność w miejsce [[Kościół i klasztor Karmelitów bosych w Przemyślu|kościoła pw. Św. Teresy oo. Karmelitów]], który sprawował rolę greckokatolickiej katedry przed wojną.
Przed ołtarzem głównym zainstalowano zabytkowy [[ikonostas]] należący do zachodnioukraińskiego malarstwa cerkiewnego, który powstał w latach 80. XVII w. dla cerkwi klasztornej w [[Szczepłoty|Szczepłotach]] koło [[Krakowiec|Krakowca]]. Po [[Kasata józefińska|kasacie monasteru]] w 1788 trafił do drewnianej cerkwi pw. Św. Mikołaja w Lubaczowie, później do [[Cerkiew św. Mikołaja w Lubaczowie|nowej murowanej świątyni]] w tym mieście. Stamtąd w 1979 przeniesiony został do [[Muzeum Kresów w Lubaczowie|lubaczowskiego Muzeum]], a w 1993 zajął obecne miejsce.
