Wojsko najemne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Poprawa linkowań do ministerstw i kadencji parlamentu, po przenosinach artykułów, drobne redakcyjne
→‎Średniowiecze i nowożytność: rynek najemników w Niemczech
Linia 10:
 
=== Średniowiecze i nowożytność ===
[[Plik:0907 Colleoni Monument in Szczecin SZN 2.jpg|thumb|left|200px|Pomnik [[kondotier]]a [[Bartolomeo Colleoni]]ego w [[Szczecin]]ie.]]W średniowiecznej Europie kryzys gospodarczy XIV wieku i upadek znaczenia [[Feudalizm|feudalnego]] rycerstwa przyczyniły się decydująco do rozwoju rynku najemników w krajach niemieckich. Miasta dla obrony swoich interesów wynajmowały zawodowych żołnierzy, którymi początkowo byli głównie strzelcy konni. Dalszy rozwój rynku wojsk najemnych skutkował najmowaniem także wojsk pieszych, w tym używanych przy szturmach [[Trabant (żołnierz)|drabantów]], wyposażonych w broń ręczną<ref>{{Cytuj |autor = Marian Biskup |tytuł = Trzynastoletnia wojna z Zakonem Krzyżackim 1454-1466 |data = 2014 |miejsce = Oświęcim |s = 85}}</ref>.[[Plik:Reislaeufer Luzerner Schilling.jpg|thumb|200px|Najemnicy [[szwajcaria|szwajcarscy]] przekraczający [[Alpy]] (Luzerner Chronik, 1513).]]
[[Plik:0907 Colleoni Monument in Szczecin SZN 2.jpg|thumb|left|200px|Pomnik [[kondotier]]a [[Bartolomeo Colleoni]]ego w [[Szczecin]]ie.]]
[[Plik:Reislaeufer Luzerner Schilling.jpg|thumb|200px|Najemnicy [[szwajcaria|szwajcarscy]] przekraczający [[Alpy]] (Luzerner Chronik, 1513).]]
 
W [[Średniowiecze|średniowieczu]] największe liczebnie wojska najemne wystawiały [[kanton (Szwajcaria)|kantony]] dzisiejszej [[Szwajcaria|Szwajcarii]] - byli to głównie [[pikinierzy]], [[halabarda|halabardnicy]] i [[kusznik|kusznicy]]; dopiero [[kongres wiedeński]] proklamując neutralność Szwajcarii ograniczył możliwość ich zaciągu - mogą służyć jedynie w [[Gwardia Szwajcarska|Gwardii Szwajcarskiej]]. Słynne były również oddziały [[kondotier]]ów włoskich - pisał o nich m.in. [[Niccolò Machiavelli]] w swoim ''[[Książę (utwór)|Księciu]]'', ganiąc władców korzystających z ich usług. Opisywał on tych najemników jako wojsko „ambitne, niekarne, niewierne, odważne wobec przyjaciół, tchórzliwe wobec nieprzyjaciół, nie boi się Boga ani dotrzymuje wiary ludziom”. Wśród wyróżniających się formacji najemnych byli także [[landsknecht|lancknechci]], charakteryzujący się ekstrawaganckimi strojami. W walce używali m.in. dwuręcznych mieczy zwanych [[flamberg]]ami.