6 Dywizjon Artylerii Konnej: Różnice pomiędzy wersjami

Pod koniec czerwca 1920, w koszarach na Wólce, we Lwowie, na podstawie rozkazu Nr 101/20 dowódcy Baterii Zapasowej Artylerii Konnej Nr 2 rozpoczęto formowanie 3 baterii 6 dak. Na stanowisko dowódcy 3 baterii został wyznaczony porucznik Antoni Mokrzycki. Bateria została uzbrojona w rosyjskie 76,2 mm armaty polowe wz. 1902, rosyjskie ciężkie karabiny maszynowe [[Karabin maszynowy Maxim wz. 1910|Maxim wz. 1910]], austriackie 8 mm karabinki Manlicher wz. 1895 i francuskie szable oraz wyposażona w uprzęże austriackie i rzędy francuskie{{odn|Mianowski|1930|s=17}}.

 

W czerwcu 1921 jednostka została włączona w skład [[VI Brygada Jazdy|VI Brygady Jazdy]]. Pierwszym pokojowym garnizonem dywizjonu został położony na terenie [[Okręg Korpusu Nr VI|Okręgu Korpusu Nr VI]]{{odn|Almanach oficerski|1923/24|s=60}} [[Garnizon Lwów|Lwów]]. Dywizjon został rozmieszczony w koszarach na Wólce. Od 20 maja 1922 oficerom i żołnierzom mogły być nadawane [[Odznaka pamiątkowa artylerii konnej II RP|odznaki pamiątkowe artylerii konnej]], wspólne dla wszystkich dywizjonów.

 

1 kwietnia 1937 dywizjon wszedł w skład [[Podolska Brygada Kawalerii|Podolskiej Brygady Kawalerii]]. Pod względem wyszkolenia fachowego dywizjon podporządkowany był dowódcy [[6 Grupa Artylerii|6 Grupy Artylerii]].

 

 

== Działania dywizjonu w kampanii wrześniowej 1939 ==