Głaźne Wrótka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Selso (dyskusja | edycje)
lit.
Selso (dyskusja | edycje)
uzupełnienie
Linia 21:
Jest to przełączka płytko wcięta w [[grań]]. Z Doliny za Mnichem prowadzi na nią [[droga wspinaczkowa]]. Powyżej skalnej ostrogi nad [[Staw Staszica|Stawem Staszica]] wiedzie przez [[piarg]]i, potem wielkie, ale niezbyt strome i przecięte łukowatymi [[Rynna (geomorfologia)|rynnami]] płyty. W górnej części przechodzą one w niewielki [[Zachód (geomorfologia)|zachód]]. Możliwe jest przejście w górę dwoma wariantami (I lub II w [[Skala trudności dróg skalnych|skali tatrzańskiej]]). Pierwsze przejście II-wariantem: Urszula Gorczyńska i Bernard Uchmański 5 września 1963 r. Pierwszy zjazd narciarski z przełęczy: Michał Grapich i Tomasz Tarnowski w marcu 1986 r.<ref name=cw/>.
 
Do Doliny Ciemnosmreczyńskiej z Głaźnych Wrótek opada trawiasta i łatwa do przejścia [[Depresja (geomorfologia)|depresja]]. Niżej lejkowato zwęża się i przekształca w stromą rynnę, z obu stron obramowaną stromymi ściankami. Po około 30 m rynna wypłaszcza się, a nad [[Wyżni Ciemnosmreczyński Staw|Wyżnim Ciemnosmreczyńskim Stawem]] przekształca w piarżysko. Jest to łatwa do przejścia droga, prawdopodobnie chodzono nią od dawna, jeszcze w czasach przedturystycznych<ref name=cw/>.
 
Obecnie Szpiglasowa Grań i jej ściany są wyłączone z uprawiania turystyki i [[Taternictwo|taternictwa]]<ref>{{Cytuj stronę |url=http://tpn.pl/zwiedzaj/taternictwo/taternictwo-powierzchniowe|tytuł=Taternictwo powierzchniowe|data dostępu = 2018-09-05}}</ref>.