Isiah Thomas: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
B-X (dyskusja | edycje)
m aktualizacja, wikizacja, źródła/przypisy
B-X (dyskusja | edycje)
aktualizacja, wikizacja, źródła/przypisy
Linia 43:
 
== Życiorys ==
w 1979 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich - [[McDonald’s All-American Game|McDonald’s All-American]]<ref>{{cytuj stronę| url = https://basketball.realgm.com/highschool/mcdonalds/rosters/1979| tytuł = 1979 McDonalds All-American Rosters | data dostępu = 7 września 2018| opublikowany = realgm.com| język = en}}</ref>.
Isiah Thomas ukończył college [[Indiana]]. W [[1981]] roku został wybrany w [[1981 NBA Draft|drafcie NBA]] z numerem drugim przez [[Detroit Pistons]]. Spędził w tym zespole całą swoją późniejszą karierę. Thomas w swoim debiutancim sezonie został wybrany do pierwszej piątki pierwszoroczniaków oraz wystąpił w [[NBA All-Star Game|Meczu Gwiazd NBA]]. W meczach gwiazd NBA grał zresztą nieprzerwanie do [[1993]] roku (12 występów), a w spotkaniach w [[1984]] oraz [[1986]] został mianowany [[NBA All-Star Game Most Valuable Player Award|MVP]].
 
Isiah Thomas ukończył college [[Indiana]]. W [[1981]] roku został wybrany w [[1981 NBA Draft|drafcie NBA]] z numerem drugim przez [[Detroit Pistons]]. Spędził w tym zespole całą swoją późniejszą karierę. Thomas w swoim debiutancim sezonie został wybrany do pierwszej piątki pierwszoroczniaków oraz wystąpił w [[NBA All-Star Game|Meczu Gwiazd NBA]]. W meczach gwiazd NBA grał zresztą nieprzerwanie do [[1993]] roku (12 występów), a w spotkaniach w [[1984]] oraz [[1986]] został mianowany [[NBA All-Star Game Most Valuable Player Award|MVP]].
Thomas będąc niekwestionowanym liderem drużyny zdobył mistrzostwo NBA w latach [[1989]] oraz [[1990]]. W 1990 roku został także wybrany [[Bill Russell NBA Finals Most Valuable Player Award|MVP finałów NBA]]. W [[1994]] roku zakończył karierę koszykarza. Podczas kariery w NBA Isiah Thomas rozegrał łącznie 979 meczów (w tym 971 w wyjściowej piątce) zdobywając 18 822 punktów (średnio 19,2 na mecz), 9 061 asyst (średnio 9,3 na mecz - 4 miejsce na liście wszech czasów) oraz 3 478 zbiórek (średnio 3,6 na mecz). Pięciokrotnie wybierano go do [[All-NBA Team|najlepszych piątek ligi]] - trzykrotnie do pierwszej i dwukrotnie do drugiej. W [[1996]] roku został członkiem [[NBA's 50th Anniversary All-Time Team]]. W [[2000]] roku natomiast dołączył do [[Basketball Hall of Fame|Naismith Memorial Basketball Hall of Fame]].
 
Thomas będąc niekwestionowanym liderem drużyny zdobył mistrzostwo NBA w latach [[1989]] oraz [[1990]]. W 1990 roku został także wybrany [[Bill Russell NBA Finals Most Valuable Player Award|MVP finałów NBA]]. W [[1994]] roku zakończył karierę koszykarza. Podczas kariery w NBA Isiah Thomas rozegrał łącznie 979 meczów (w tym 971 w wyjściowej piątce) zdobywając 18 822 punktów (średnio 19,2 na mecz), 9 061 asyst (średnio 9,3 na mecz - 4 miejsce na liście wszech czasów) oraz 3 478 zbiórek (średnio 3,6 na mecz). Pięciokrotnie wybierano go do [[All-NBA Team|najlepszych piątek ligi]] - trzykrotnie do pierwszej i dwukrotnie do drugiej. W [[1996]] roku został członkiem [[NBA's 50th Anniversary All-Time Team]]. W [[2000]] roku natomiast dołączył do [[Basketball Hall of Fame|Naismith Memorial Basketball Hall of Fame]].
Po zakończeniu kariery najpierw był współwłaścicielem zespołu [[Toronto Raptors]], potem komentatorem [[NBC]], następnie został właścicielem ligi [[Continental Basketball Association|CBA]], która zbankrutowała w [[2000]] r. W latach [[2000]]-[[2003]] był trenerem zespołu [[Indiana Pacers]]. W latach [[2006]]-[[2008]] prowadził [[New York Knicks]], będąc jednocześnie menedżerem i trenerem. Niestety, właściwie wszystkie jego działania po zakończeniu kariery zawodniczej kończyły się niepowodzeniami. Zwłaszcza praca z Knicks była nieustannie krytykowana przez dziennikarzy i środowisko koszykarskie.
 
Po zakończeniu kariery najpierw był współwłaścicielem zespołu [[Toronto Raptors]], potem komentatorem [[NBC]], następnie został właścicielem ligi [[Continental Basketball Association|CBA]], która zbankrutowała w [[2000]] r. W latach [[2000]]-[[2003]] był trenerem zespołu [[Indiana Pacers]]. W latach [[2006]]-[[2008]] prowadził [[New York Knicks]], będąc jednocześnie menedżerem i trenerem. Niestety, właściwie wszystkie jego działania po zakończeniu kariery zawodniczej kończyły się niepowodzeniami. Zwłaszcza praca z Knicks była nieustannie krytykowana przez dziennikarzy i środowisko koszykarskie.
 
Jest jednym z ponad 40 zawodników w historii, którzy zdobyli zarówno mistrzostwo [[NCAA Division I|NCAA]], jak i [[National Basketball Association|NBA]] w trakcie swojej kariery sportowej<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.complex.com/sports/2013/03/a-history-of-players-who-won-both-ncaa-and-nba-championships/chalmers| tytuł = A Complete History of Players Who Won Both NCAA and NBA Championships| data dostępu = 21 kwietnia 2015| opublikowany = complex.com| język = en}}</ref>.