David Hume: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Joanna Kośmider (dyskusja | edycje)
Linia 39:
W czasie pobytu na francuskiej prowincji, stworzył Hume również szereg studiów [[etyka|etycznych]] i [[polityka|politycznych]], które zostały wydane w roku 1744. Dwukrotnie bezskutecznie ubiegał się o katedrę na uniwersytetach: Najpierw w 1744 roku – o katedrę [[Etyka|filozofii moralnej]] na [[Uniwersytet Edynburski|Uniwersytecie w Edynburgu]], a następnie w 1751 r. o katedrę [[logika|logiki]] w [[Glasgow]]{{odn|Werner|2009|s=55}}.
 
W latach 1752–1757, będąc [[bibliotekarstwo|bibliotekarzem]] w Edynburgu, zainteresował się pracą historyczną. Owocem jego zainteresowań było stworzenie „Historii Anglii” (''The History of England''), czyli dzieła składającego się z sześciu tomów – wydanych kolejno w latach 1754–1762. W roku 1748 Hume napisał pracę ''Philosophical Essays concerning Human Understanding'', później wydaną jako ''[[Badania{{Link-interwiki|An Enquiry Concerning Human Understanding |en|An Enquiry Concerning Human Understanding}}'' (badania dotyczące rozumu ludzkiego]]''){{odn|Werner|2008a|s=31–40}}.
 
W latach 1763–1766 był sekretarzem poselstwa w Paryżu. Okres ten jest w życiu filozofa okresem wielkich powodzeń w życiu politycznym i światowym – z osoby kontrowersyjnej i nieakceptowanej ze względu na poglądy, stał się lubiany i podziwiany. Po powrocie z Francji zajmował stanowisko podsekretarza stanu w ministerstwie spraw zagranicznych. Po roku 1769 odsunął się od życia politycznego i powrócił do Edynburga{{odn|Noonan|2007|s=2–15}}.