Ermitaż: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
|||
Linia 27:
Pałac w galerię sztuki przemieniła [[Władcy Rosji|cesarzowa]] [[Katarzyna II Wielka|Katarzyna II]]. Głównym budynkiem Ermitażu jest barokowy [[Pałac Zimowy]], wzniesiony dla [[Elżbieta Romanowa|carycy Elżbiety]] w latach [[1754]]-[[1762]] według projektu [[Bartolomeo Rastrelli|Bartolomea Rastrellego]]. W 1766 caryca Katarzyna II poprosiła francuskiego filozofa [[Denis Diderot|Denisa Diderota]], by w jej imieniu kupował obrazy z kolekcji francuskich. W ten sposób do Sankt Petersburga trafiły płótna Poussina, Watteau, Rembrandta, Rubensa, Rafaela, Tycjana i wielu innych znakomitych malarzy.
{{data|1852-02-17}} [[Mikołaj I Romanow|Mikołaj I]] udostępnił zbiory publiczności i w tym celu zbudował ostatni pałac zespołu zwany Nowym Ermitażem, który zaprojektował [[Leo von Klenze]]. Po rewolucji październikowej na własność państwa przeszły i znalazły się w Ermitażu największe kolekcje prywatne: hrabiego Aleksandra Strogonowa, księcia Grigorija Potiomkina, księcia Mikołaja Jusupowa i braci Morozowów. W 1930 władze sowieckie sprzedały amerykańskiemu milionerowi [[Andrew Mellon]]owi 31 obrazów z kolekcji Ermitażu, które trafiły do Galerii Narodowej w Waszyngtonie. Dzisiaj w kolekcji znajduje się m.in. 26 obrazów [[Rembrandt]]a, 25 – [[Antoon van Dyck|van Dycka]], 40 – [[Peter Paul Rubens|Rubensa]], 12 – [[Nicolas Poussin|Poussina]], 12 – [[Claude Lorrain|Lorraina]], 12 – [[Jean Antoine Watteau|Watteau]], 9 – [[Giovanni Battista Tiepolo|Tiepolo]], 11 – [[Tycjan]]a 15 – [[Paul Gauguin|Gauguina]], 31 – [[Pablo Picasso|Picassa]], 37 – [[Henri Matisse|Matissa]], 8 – [[Claude Monet|Moneta]], 12 rzeźb [[Antonio Canova|Canovy]] i pokazywane od 1995 wywiezione z Niemiec 74 płótna impresjonistów (większość z nich została wcześniej zrabowana przez [[Wehrmacht]], a następnie zdobyta w 1945 przez [[Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona|Armię Czerwoną]]). Obecnie Ermitaż to jedno z największych muzeów sztuki i malarstwa
W czasie II wojny światowej Ermitaż został bezpośrednio trafiony tylko dwukrotnie, pomimo tego że na miasto spadło w tym czasie ponad 150 tysięcy ciężkich pocisków artyleryjskich oraz ponad 10 tysięcy bomb burzących i zapalających<ref>{{Cytuj|autor = Anna Reid |tytuł = Leningrad. Tragedia oblężonego miasta 1941-1944 |data = 2012 |isbn = 978-83-08-04729-3 |inni = Wojciech Tyszka (tłum.) |miejsce = Kraków |wydawca = Wydawnictwo Literackie |oclc = 804733001}}</ref>.
| |||