Emilian Kamiński: Różnice pomiędzy wersjami

|współmałżonek = [[Justyna Sieńczyłło]]

Zaraz po ukończeniu [[Warszawa|warszawskiej]] [[Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie|Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej]] w 1975 roku zadebiutował w pierwszym spektaklu Teatru na Woli ''[[Pierwszy dzień wolności]]'' Kruczkowskiego w reż. [[Tadeusz Łomnicki|Tadeusza Łomnickiego]]<ref>{{cytuj stronę |url=http://teatrkamienica.pl/pl/o-teatrze/aktorzy/20/emilian-kaminski |tytuł=Teatr Kamienica. Emilian Kamiński |opublikowany=[[Teatr Kamienica]] |data dostępu=2017-10-12}}</ref>. Jednym z jego największych osiągnięć była rola w spektaklu prozy [[Edward Stachura|Edwarda Stachury]] ''Się'' w małej salce [[Teatr na Rozdrożu|Teatru Na Rozdrożu]] w [[Warszawa|Warszawie]].

W 1993 roku na XXVII Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w [[Toruń|Toruniu]] odebrał nagrodę jury oraz nagrodę publiczności za [[monodram]] ''Kontrabasista'' według [[Patrick Süskind|Patricka Süskinda]]. W 2002 roku na II Krajowym Festiwalu Teatru PR i TV „Dwa Teatry” w [[Sopot|Sopocie]] zdobył wróżnienie dla autorskiego słuchowiska ''Romans'', a w 2004 roku na XLIII Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych otrzymał II miejsce w plebiscycie publiczności na najlepszą rolę męską Spotkań – za rolę Kempa w przedstawieniu ''Czuwanie'' Morrisa Panycha. W 2005 roku został odznaczony [[Krzyż Zasługi|Złotym Krzyżem Zasługi]]<ref>{{Monitor Polski|2005|74|1019}} – pkt 4.</ref>, a w 2007 roku odebrał [[Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”|Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/36906.html | tytuł = Medale Gloria Artis dla internowanych twórców | data = 26 marca 2007 | opublikowany = e-teatr.pl | data dostępu = 6 grudnia 2012}}</ref>. Wybudował prywatną scenę [[Teatr Kamienica]] przy al. Solidarności 93 (nieopodal stacji metra Ratusz), gdzie od 27 kwietnia 2009 roku wystawia sztuki.

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 4 grudnia 2007 ''za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za zaangażowanie w walkę o wolność słowa i wolne media, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej'' został odznaczony [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>{{Monitor Polski|2008|31|273}} – pkt 38.</ref>. Uroczystość dekoracji odbyła się 10 grudnia 2007 w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego<ref>{{Cytuj stronę |url=http://www.prezydent.pl/archiwum-lecha-kaczynskiego/aktualnosci/rok-2007/art,149,847,prezydent-rp-odznaczyl-bohaterow-stanu-wojennego-oraz-dzialaczy-ruchu-polsko-czesko-slowackiej-.html |tytuł=Prezydent RP odznaczył bohaterów stanu wojennego oraz działaczy ruchu „Polsko-Czesko-Słowackiej Solidarności” |opublikowany=prezydent.pl |data=10 grudnia 2007 | data dostępu = 6 grudnia 2012}}</ref>. 5 czerwca 2014 ''za wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej, za osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury'' został odznaczony [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>{{Monitor Polski|2014|923}}.</ref><ref>{{Cytuj stronę |url=http://www.prezydent.pl/archiwum-bronislawa-komorowskiego/aktualnosci/ordery-i-odznaczenia/art,1339,59-odznaczonych-za-zaslugi-dla-wolnosci.html |tytuł=59 odznaczonych za zasługi dla wolności |opublikowany=prezydent.pl |data=5 czerwca 2014 |data dostępu=5 czerwca 2014}}</ref>.