Dynastia z Avesnes: Różnice pomiędzy wersjami

Nazwa rodu pochodzi od miejscowości [[Avesnes]] (obecnie w północnej Francji){{r|gm}}. W 1212 Burchard z Avesnes został mężem [[Małgorzata II Flandryjska|Małgorzaty]], siostry ówczesnej władczyni Flandrii [[Joanna Flandryjska|Joanny]]{{r|gm|mf|mfl|de}}. Za małżeństwem czterdziestoletniego możnego z dziesięcioletnią hrabianką stał król Francji, którego interesy Burchard miał popierać{{r|mfl}}. Już w 1215 małżeństwo zostało uznane za nieważne przez papieża [[Innocenty III|Innocentego III]]{{r|gm|mfl}} i [[Honoriusz III|Honoriusza III]] pod zarzutem, że Burchard w młodości miał przyjąć [[Sakrament święceń|święcenia]]{{r|mfl}}. Para żyła jednak razem nadal i doczekała się dzieci{{r|mfl}}, dopórkidopóki Burchard nie został w 1219 uwięziony{{r|mf|mfl}}. Został zwolniony pod warunkiem uznania unieważnienia małżeństwa{{r|mfl}}.

Małgorzata ponownie wyszła za mąż, za [[Wilhelm II z Dampierre|Wilhelma z Dampierre]]{{r|gm|mf|mfl}}. Gdy w 1244 zmarła Joanna i Małgorzata objęła po niej tron flandryjski{{r|gm}}, rozpoczął się konflikt o przyszłe następstwo po niej między jej mężem WilhelemWilhelmem a synem z małżeństwa z Burchardem Janem. W 1246 spór ten rozsądził [[Władcy Francji|król Francji]] [[Ludwik IX Święty]], przyznając Wilhelmowi i jego potomkom z małżeństwa z Małgorzatą prawo do sukcesji w [[Hrabstwo Flandrii|hrabstwie Flandrii]], a Janowi w [[Hrabstwo Hainaut|hrabstwie Hainaut]]{{r|gm|mf|de}}. Jednak konflikt trwał nadal, a Jan podnosił roszczenia do części Flandrii{{r|mf|mfl}}. W 1280, po śmierci Małgorzaty, syn Jana, także [[Jan z Avesnes|Jan]] został hrabią Hainaut{{r|de}}.

Ponadto w 1246 młody młodszy Jan ożenił się z [[Adelajda Holenderska|Adelajdą]], siostrą ówczesnego [[Władcy Hrabstwa Holandii|hrabiego Holandii i Zelandii]] [[Wilhelm z Holandii|Wilhelma]]. Dzięki temu odziedziczył także ten kraj po śmierci hrabiego [[Jan I Holenderski|Jana I]] w 1299{{r|gm|mf|mfl|de}}. Odtąd przedstawiciele rodu z Avesnes sprawowali władzę w Hainaut, Holandii i Zelandii, a także podporządkowanej hrabiom holenderskim zachodniej Fryzji. Panowali tam do połowy XIV w.{{r|gm|mfl}}. Męska linia rodu wygasła na zmarłym w 1345 [[Wilhelm II z Avesnes|Wilhelmie II]]{{r|mf}}, a ostatnią władczynią z rodu była jego siotrasiostra [[Małgorzata II z Hainaut|Małgorzata]]{{r|de}}. Dziedzictwo po niej przejął [[Wilhelm I Bawarski|Wilhelm]] z rodu [[Wittelsbachowie|Wittelsbachów]], jej syn z małżeństwa z [[Władcy Niemiec|cesarzem]] [[Ludwik IV Bawarski|Ludwikiem IV Bawarskim]]{{r|gm|mf|de}}.