Mieczysław Najdorf: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Tworzę Szablon:Cytuj |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Poprawiam linki wewnętrzne oraz wykonuję drobne zmiany typograficzne i techniczne. |
||
Linia 38:
* 1935 – Warszawa ([[Mistrzostwa Polski w Szachach 1935|mistrzostwa Polski]]) – II, brązowy medal na [[Olimpiada szachowa|olimpiadzie szachowej]] w Warszawie
* 1936 – mistrzostwa [[Węgry|Węgier]] – I-II
* 1937 – [[Jurata (
* 1939 – srebrny medal na olimpiadzie w [[Buenos Aires]]
* 1941 – Buenos Aires – I-II, [[Mar del Plata]] – I-II
Linia 64:
W okresie powojennym należał do ścisłej światowej czołówki, co potwierdził bardzo dobrymi wynikami, które osiągnął na [[Szachowe turnieje pretendentów|turniejach pretendentów]] do tytułu [[Mistrzostwa świata w szachach|mistrza świata]]: w roku 1950 w [[Budapeszt|Budapeszcie]] zajął V<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/4951$cix.htm 1950 Budapest Candidates Tournament]</ref>, a w 1953 w [[Zurych]]u – VI miejsce<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/5254$cix.htm 1953 Zurich Candidates Tournament]</ref>. Lokaty te odpowiadały wówczas miejscu w pierwszej dziesiątce na świecie.
Na olimpiadach wystąpił łącznie czternastokrotnie (11 razy w barwach Argentyny, w tym dziesięciokrotnie na I szachownicy oraz 3 razy w barwach Polski). Zdobył 11 medali (7 drużynowych i 4 indywidualnie) oraz rozegrał 222 olimpijskich partii, w których uzyskał 145 pkt<ref>[http://www.olimpbase.org/players/c6mc60wj.html Olimpbase]</ref>. W czasie swojej kariery siedmiokrotnie zdobywał tytuł indywidualnego mistrza Argentyny (w latach 1949, 1950, 1951, 1955, 1960, 1968, 1970)<ref name="szachista8_93_243">
Był rekordzistą, jeśli chodzi o grę w [[symultana]]ch. W [[São Paulo]] w 1947 r. rozegrał 45 pojedynków [[gra na ślepo|
: [[Szachowa notacja algebraiczna|1.e4 c5 2.Sf3 d6 3.d4 c:d4 4.S:d4 Sf6 5.Sc3 a6]]
W 1996 r. został drugim w historii Polakiem (po [[Dawid Przepiórka|Dawidzie Przepiórce]]), który otrzymał tytuł Honorowego Członka [[Międzynarodowa Federacja Szachowa|Międzynarodowej Federacji Szachowej]]<ref>[http://www.fidecongress2011.pl/downloads/fidehonorarymembers.pdf FIDE Honorary Members]</ref>.
Poza sukcesami szachowymi, podobne powodzenie osiągnął w interesach, a mianowicie w branży ubezpieczeniowej – po wojnie został jednym z najzamożniejszych Argentyńczyków (posiadał własne towarzystwo ubezpieczeniowe)<ref>
Najdorf tak opowiadał o swojej życiowej pasji (Warszawa, 1992)<ref name="szachista8_93_243"/>:
{{cytat|Szachy to moja pasja. Codziennie przy partii szachowej, zwłaszcza przy [[szachy błyskawiczne|blitzach]] zapominam o wszystkich zmartwieniach dnia codziennego. Czuję się jakbym słuchał muzyki, bo partia szachów to dla mnie jakby symfonia Mozarta. Inspiruje nowe idee, odradza ducha walki.}}
W 1930 r. Mieczysław Najdorf rozegrał w Warszawie partię, która została później nazwana „polską nieśmiertelną partią”<ref>{{cytuj stronę|url=http://szachowavistula.pl/vistula/szwedzkaniesmiertelna.htm|tytuł=Sprawa
: Glücksberg – M.Najdorf, Warszawa 1930
Linia 89:
* [http://podkowianskimagazyn.pl/archiwum/najdorf.htm Marek Cabanowski: Mieczysław (Miguel) Najdorf] [dostęp 2009-12-26]
* [http://www.theweekinchess.com/html/twic139.html#Miguel Miguel Najdorf 1910-1997] {{lang|en}}
*
* [[Władysław Litmanowicz|W.Litmanowicz]], [[Jerzy Giżycki (krytyk filmowy)|J. Giżycki]],
* {{Cytuj|autor = [[Tadeusz Wolsza]]; |tytuł = Najdorf: Od Warszawy do Buenos Aires |data = 2010 |isbn = 978-83-931264-0-8 |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwo Penelopa |oclc = 750907515 }}
* {{Cytuj|autor = Liliana Najdorf |tytuł = Najdorf o Najdorfie |data = 2014 |isbn = 978-83-62908-80-6 |inni = Krystyna Woysław (tłum.) |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwo Penelopa |oclc = 890412445 }}
Linia 101:
{{Kontrola autorytatywna}}
{{
[[Kategoria:Arcymistrzowie szachowi]]
[[Kategoria:Argentyńscy szachiści]]
|