Traktat w Bukareszcie (1918): Różnice pomiędzy wersjami

Po ostatecznym wycofaniu się [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|RFSRR]] z [[I wojna światowa|I wojny światowej]] poprzez zawarcie [[3 marca]] [[1918]] w [[Brześć|Brześciu]] [[Traktat brzeski|separatystycznego traktatu pokojowego]] z państwami centralnymi, [[5 marca]] 1918 w [[Buftea]] Rumunia podpisała w konsekwencji [[ultimatum]] państw centralnych [[preliminaria pokojowe]]. Dalsze rokowania prowadził nowopowołanynowo powołany rząd premiera [[Alexandru Marghiloman|Aleksandra Marghilomanu]], któremu udało się uzyskać utrzymanie dostępu Rumunii do [[Morze Czarne|Morza Czarnego]] w [[delta rzeki|delcie]] [[Dunaj]]u i ograniczenie poprawek strategicznych w [[Karpaty|Karpatach]] na rzecz Austro-Węgier głównie do okolic niezamieszkałych przełęczy górskich (jednak kilka miejscowości górskich one objęły). Jednocześnie Rumunia uzyskała zgodę państw centralnych na [[aneksja|aneksję]] [[Besarabia|Besarabii]], okupowanej przez armię rumuńską od kwietnia 1918. Ceną były długoletnie [[Koncesja|koncesje]] gospodarcze na rzecz kapitału niemieckiego i austro-węgierskiego w przemyśle rumuńskim, w szczególności w obszarze wydobycia [[ropa naftowa|ropy naftowej]] ([[Ploeszti|Zagłębie Ploeszti]]).