Końcowym akcentem [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w [[Europa|Europie]] była bezwarunkowa '''[[kapitulacja]] [[Wehrmacht]]u''', która nastąpiła [[8 maja]] [[1945]].
78 maja o godzinie 02.41 Niemcy, w jednym ze szkolnych budynków – kwaterze głównej Alianckich Sił Ekspedycyjnych generała [[Dwight Eisenhower|Eisenhowera]] w [[Reims]] we [[Francja|Francji]] – skapitulowały przed przedstawicielami armii USA i Wspólnoty Brytyjskiej oraz Armii Czerwonej. W imieniu aliantów pod aktem kapitulacji (później nazwanym "wstępnym protokołem kapitulacji") podpisał się ze strony aliantów gen. [[Walter Bedell Smith]] jako przedstawiciel Naczelnego Dowódcy Wojsk Ekspedycyjnych gen. Eisenhowera oraz generał artylerii [[Iwan Susłoparow]] reprezentujący najwyższe dowództwo radzieckie. Ze strony niemieckiej złożyli podpisy gen. [[Alfred Jodl]], Szef Sztabu Dowodzenia Wehrmachtu w [[Oberkommando der Wehrmacht|Naczelnym Dowództwie Wehrmachtu]], reprezentujący całość sił zbrojnych oraz wojska lądowe, mjr [[Wilhelm Oxenius]], przedstawiciel Naczelnego Dowódcy Luftwaffe, i adm. [[Hans-Georg von Friedeburg]], Naczelny Dowódca Kriegsmarine. Delegacja niemiecka działała z upoważnienia Naczelnego Dowódcy Wehrmachtu [[Grossadmiral|wlk. adm.]] [[Karl Dönitz|Karla Dönitza]]. Warto podkreślić, że nie wywieszono wówczas flagi francuskiej, a zaproszony w ostatniej chwili francuski generał [[François Sevez]] – przedstawiciel gospodarzy był podczas tej ceremonii świadkiem, nie stroną.
Akt kapitulacji mówił o zaprzestaniu działań zbrojnych przez wszystkie siły lądowe, morskie i powietrzne będące pod dowództwem niemieckim w dniu 8 maja o godzinie 23.01 czasu środkowoeuropejskiego.
