Wersja z 17:15, 14 paź 2018 edytuj Artur Andrzej (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 59 918 edycji + kat. ← poprzednia edycja		Wersja z 17:37, 14 paź 2018 edytuj anuluj edycję MOs810 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 64 314 edycji drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 1: '''Fortunata Obrąpalska''' z domu Szurowska (ur. [[1909]] we [[Włodzimierz Wołyński\|Włodzimierzu Wołyńskim]], zm. [[10 czerwca]] [[2004]] w [[Poznań\|Poznaniu]]) – polska fotografka. == Życiorys == ~~Otrzymała wyróżnienia honorowe nadawane przez [[Międzynarodowa Federacja Sztuki Fotograficznej\|Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej]] - AFIAP w 1953 i EFIAP w 1963.~~ <ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.fotopolis.pl/index.php?g=172 \| tytuł=Internetowy magazyn o fotografii fotopolis.pl - Wspomnienie o Fortunacie Obrąpalskiej (1909-2004) - wspomina Monika Kozień-Świca, kurator wystawy retrospektywnej Fortunaty Obrąpalskiej w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie \|autor=Marta Majewska \|data= \| opublikowany=2004/06/16 \|data dostępu=20/08/2011}}</ref>▼ [[Fotografia\|Fotografią]] zainteresowała się w 1935 pod wpływem męża Zygmunta (działacza [[Związek Polskich Artystów Fotografików\|ZPAF]]) oraz zaprzyjaźnionego [[Jan Bułhak\|Jana Bułhaka]], którego poznała na chwilę przed wybuchem wojny. Na początku lat 40. mieszkała z mężem w [[Wilno\|Wilnie]]. Tam, w ich mieszkaniu, w 1941 i 1942 roku zorganizowano dwie konspiracyjne wystawy. W 1945 przeprowadziła się do Poznania, zapisała się do Stowarzyszenia Miłośników Fotografii, a w 1947 została członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W tym czasie jej twórczość została doceniona na licznych wystawach (Nowoczesna Fotografika Polska, Warszawa, Kraków 1948; I Wystawa Sztuki Nowoczesnej, Kraków 1948-1949). Współredagowała w latach 1948-1952 pierwszy powojenny periodyk poświęcony zagadnieniom związanym z fotografią artystyczną – poznański „Świat Fotografii”. Jej artystyczne zainteresowania [[surrealizm]]em i [[Abstrakcja (sztuka)\|abstrakcją]] zaowocowały przyznaniem jej wielu nagród, otrzymała m.in. pierwszą nagrodę na I Konkursie Fotograficznym Ministerstwa Kultury i Sztuki za serię „Dyfuzja w cieczy”. Był to cykl fotografii ukazujących oniryczne kształty, jakie przyjmuje czarny tusz rozchodzący się w naczyniu z wodą. Prace te dalekie były od fotograficznego dokumentu zjawiska fizycznego. Artystka mocno ingerowała w ich kształt, a poszczególne finalne odbitki nosiły swoje własne tytuły nadane im zgodnie z przedmiotami, które zdawały się przypominać. Starała się przenieść swe fascynacje zaburzeniami stereotypowego widzenia do fotografii. Należała do poznańskiej grupy [[4F+R]], w szeregach której znajdowali się m.in. [[Alfred Lenica]], Ildefons Houwalt, Feliks M. Nowowiejski.▼ W późnych latach 50. Obrąpalska kontynuowała swoje wcześniejsze zainteresowania estetyką surrealizmu z lat 40., rozwijając wcześniej poruszane wątki i wzbogacając je o estetyczną fascynację materią, czy abstrakcyjnym obrazowaniem rzeczywistości. Oba te okresy przedzieliła stylistyka obowiązującego w Polsce [[Socrealizm\|realizmu socjalistycznego]], w której artystka przez kilka lat próbowała odnaleźć własną drogę twórczą, stosując m.in. takie techniki ekspresji jak: [[solaryzacja]], [[Zjawisko Sabattiera\|pseudosolaryzacja]] czy wielokrotne naświetlanie. Linia 13 ⟶ 9: Pod koniec życia zajmowała się fotografią przyrodniczą. Silna [[alergia]] na chemię stosowaną przy obróbce [[Materiał światłoczuły\|materiałów światłoczułych]], zmusiła Obrąpalską do zaprzestania fotografowania. == Zainteresowania i nagrody == ▲Jej artystyczne zainteresowania [[surrealizm]]em i [[Abstrakcja (sztuka)\|abstrakcją]] zaowocowały przyznaniem jej wielu nagród, otrzymała m.in. pierwszą nagrodę na I Konkursie Fotograficznym Ministerstwa Kultury i Sztuki za serię „Dyfuzja w cieczy”. Był to cykl fotografii ukazujących oniryczne kształty, jakie przyjmuje czarny tusz rozchodzący się w naczyniu z wodą. Prace te dalekie były od fotograficznego dokumentu zjawiska fizycznego. Artystka mocno ingerowała w ich kształt, a poszczególne finalne odbitki nosiły swoje własne tytuły nadane im zgodnie z przedmiotami, które zdawały się przypominać. Starała się przenieść swe fascynacje zaburzeniami stereotypowego widzenia do fotografii. Należała do poznańskiej grupy [[4F+R]], w szeregach której znajdowali się m.in. [[Alfred Lenica]], Ildefons Houwalt, Feliks M. Nowowiejski. ▲Otrzymała wyróżnienia honorowe nadawane przez [[Międzynarodowa Federacja Sztuki Fotograficznej\|Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej]] - AFIAP w 1953 i EFIAP w 1963<ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.fotopolis.pl/index.php?g=172 \| tytuł=Internetowy magazyn o fotografii fotopolis.pl - Wspomnienie o Fortunacie Obrąpalskiej (1909-2004) - wspomina Monika Kozień-Świca, kurator wystawy retrospektywnej Fortunaty Obrąpalskiej w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie \|autor=Marta Majewska \|data= \| opublikowany=2004/06/16 \|data dostępu=20/08/2011}}</ref>. == Przypisy ==▼ {{Przypisy}}▼ == Bibliografia == Linia 19 ⟶ 23: * http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_obrapalska_fortunata * http://www.mhf.krakow.pl/?action=exhibition&param=past&id=30&year=2001#ex30 ▲== Przypisy == ▲{{Przypisy}} {{Kontrola autorytatywna}} {{SORTUJ:Obrąpalska, Fortunata}} [[Kategoria:Fotografowie wyróżnieni tytułami FIAP]]

Fortunata Obrąpalska: Różnice pomiędzy wersjami