Philip Yorke (1. hrabia Hardwicke): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
m →‎Linki zewnętrzne: bot zamienia martwe linki zewnętrzne do 1911encyclopedia.org na linki archiwalne
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam linki do ujednoznacznień i wprowadzam drobne zmiany typogrficzne
Linia 1:
[[Plik:Philip Yorke, 1st Earl of Hardwicke (1690-1764) by William Hoare of Bath.jpg|thumb|Lord Hardwicke]]
'''Philip Yorke, 1. hrabia Hardwicke''' (ur. [[1 grudnia]] [[1690]] w [[Dover]], zm. [[6 marca]] [[1764]] w [[Londyn]]ie) - [[Wielka Brytania|brytyjski]] arystokrata, prawnik i polityk, bliski współpracownik dwukrotnego [[premierzy Wielkiej Brytanii|premiera Wielkiej Brytanii]] [[Thomas Pelham-Holles|księcia Newcastle]], Lord Kanclerz w latach [[1737]]-[[1756]].
 
== Życiorys ==
Był synem prawnika Philipa Yorke'aYorke’a i Elizabeth Gibbon, córki Richarda Gibbona. W wieku 14 lat, po ukończeniu nauki w prywatnej szkole w [[Bethnal Green]], rozpoczął pracę w biurze prawniczym w Londynie. Dzięki protekcji swojego przełożonego został w listopadzie [[1708]] r. przyjęty do [[Middle Temple]]. W [[1715]] r. rozpoczął praktykę adwokacką. W [[1718]] r. zaprzestał prowadzenia spraw przed Sądem Ławy Królewskiej i przeniósł się do Sądu Kanclerskiego. Dzięki protekcji Lorda Kanclerza [[Thomas Parker (1. hrabia Macclesfield)|lorda Macclesfielda]] został w [[1719]] r. wybrany do [[Izba Gmin|Izby Gmin]] z okręgu [[okręg wyborczy Lewes|Lewes]].
 
Już w [[1720]] r. został radcą generalnym Anglii i Walii. W [[1722]] r. zmienił okręg wyborczy na [[okręg wyborczy Seaford|Seaford]]. [[1723|Rok później]] został prokuratorem generalnym. Po upadku Macclesfielda oskarżonego w [[1725]] r. o korupcję i przywłaszczenie pieniędzy publicznych Yorke znalazł sobie nowego protektora w postaci księcia Newcastle. W [[1733]] r. został Najwyższym Sędzią Sądu Ławy Królewskiej i otrzymał tytuł barona Hardwicke. W [[1737]] r. objął stanowisko Lorda Kanclerza. Pozostał na tym stanowisku po upadku gabinetu [[Robert Walpole|Roberta Walpole’a]] i utrzymał się na nim aż do [[1756]] r.
Linia 9:
W okresie swojego urzędowania na stanowisku Lorda Kanclerza Hardwicke wydał wiele orzeczeń, które stanowiły podstawę angielskiego prawa spółek (sprawy ''Prokurator generalny vs. Davy'' z [[1741]] r., ''The Charitable Corporation vs. Sutton'' z [[1742]] r. i ''Whelpdale vs. Cookson'' z [[1747]] r.). Prowadził również procesy [[jakobici (polityka)|jakobitów]] po przegranym [[Powstania szkockie|powstaniu 1745 r.]] W [[1753]] r. doprowadził do przyjęcia [[Marriage Act (1753)|''Marriage Act'']], który wymagał oficjalnej formy zawarcia małżeństwa i ustalał minimalny wiek wymagany do tego by małżeństwo było legalne na 21 lat.
 
Kiedy w [[1754]] r. nowym premierem został książę Newcastle jego Lord Kanclerz otrzymał dodatkowe tytuły hrabiego Hardwicke i wicehrabiego Royston. Lord Hardwicke utracił stanowisko po upadku gabinetu w [[1756]] r. Brał następnie udział w negocjacjach, którego doprowadziły do powołania w [[1757]] r. koalicyjnego gabinetu zwolenników Newcastle'aNewcastle’a i [[William Pitt (1. hrabia Chatham)|Williama Pitta Starszego]], ale nie otrzymał w nim żadnego stanowiska. Był przeciwnikiem rządu [[John Stuart (3. hrabia Bute)|lorda Bute'a]] powołanego w [[1762]] r. oraz jego planom pokoju z [[Francja|Francją]]. W sprawie [[John Wilkes|Wilkesa]] krytykował działania rządu.
 
Lord Hardwicke zmarł w [[1764]] r. Tytuły parowskie odziedziczył jego najstarszy syn, [[Philip Yorke, 2. hrabia Hardwicke|Philip]].
Linia 19:
* [[Charles Yorke (Lord Kanclerz)|Charles Yorke]] ([[30 grudnia]] [[1722]] - [[20 stycznia]] [[1770]])
* [[Joseph Yorke, 1. baron Dover|Joseph Yorke]] ([[24 czerwca]] [[1724]] - [[2 grudnia]] [[1792]]), 1. [[baron Dover]]
* Elizabeth Yorke (sierpień [[1725]] - [[1 czerwca]] [[1760]]), żona [[George Anson (admirał)|George’a Ansona, 1. barona Anson]]
* John Yorke ([[27 sierpnia]] [[1728]] - [[4 września]] [[1801]]), ożenił się z Elizabeth Lygon, miał jedną córkę
* [[James Yorke (biskup)|James Yorke]] ([[9 marca]] [[1730]] - [[26 sierpnia]] [[1808]]), [[biskupi Ely|biskup Ely]]