Taniec w starożytnej Grecji: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Usunięto powtórzenie.
.
Linia 29:
 
== Poglądy Lukiana ==
W II wieku naszej ery [[Lukian z SamostatySamosat]] skonfrontował dwa przeciwne nastawienia do tańca formie dialogu (''Dialog o tańcu''). Dialog ten toczy się między cynikiem [[Kraton]]em, przeciwnikiem tańca a jego zwolennikiem – Lykinosem.
 
Kraton zarzucał tańcom frywolność, błahość a tancerzom zniewieściałość i rozpustę. Uważa taniec za błahą [[rozrywka|rozrywkę]], niegodną poważnego obywatela, który powinien raczej oglądać tragedie i komedie. Lykonos najpierw odparł zarzuty, a potem wygłosił płomienną pochwalę tańca. Wytknął Kratonowi, że aktorzy tragiczni i komediowi również tańczą i występują w rolach kobiecych. Zarzucił tragedii skostniałość i nienaturalność, które przeciwstawia naturalności tancerzy. Lykinos uważał, że taniec jest naśladowaniem odwiecznego tańca gwiazd, więc nie można go potępiać. Bezbożnie jest potępiać taniec, gdy sami bogowie tańczą (np. Rea), a taniec jest wykonywany ku ich czci w czasie misteriów i obrzędów. Taniec nie jest powodem do wstydu, ponieważ Lacedemończycy znani ze swej odwagi i waleczności tańczyli w czasie walki.