'''Batawowie''' ([[Łacina{{W języku|la|łac.]] ''Batavi''}}) — [[germanieGermanie|lud germański]], wywodzący się spośród plemienia [[Chattowie|Chattów]] (zamieszkującego tereny obecnejwspółczesnej [[Hesja|Hesji]]), po raz pierwszy wzmiankowany przez [[Gajusz Juliusz Cezar|Cezara]] w ''[[O wojnie galijskiej|Wojnie galijskiej]]''. Na skutek wewnętrznych tarć mieli opuścić swe pierwotne siedziby i osiedlić się u ujścia [[Ren]]u, przede wszystkim na tzw. wyspie batawskiej pomiędzy rzekami [[Stary Ren|Oude Rijn]] i [[Waal (rzeka)|Waal]]/[[Moza]] (zapewne 55-1255–12 r. p.n.e.). Od [[12 p.n.e.|12 r. p.n.e.]] teren Batawów odgrywaodgrywał ważną rolę przy organizacji wypraw rzymskich w głąb Germanii.
Batawowie byli szczególnie cenieni jako [[żołnierz]]e, w zamian za dostarczanie żołnierza zostali zwolnieni z obowiązku płacenia podatku. Wchodzili w skład gwardii cesarskiej. Wobec kryzysu Cesarstwa (tzw. rok 4czterech cesarzy) Batawowie podnieśli bunt pod wodzą [[Juliusz Cywilis|Juliusza Cywilisa]] (69/70 r. n.e.). Pokonani Batawowie zostali potraktowani stosunkowo łagodnie, ale od tej pory Rzymianie nie dopuszczali do stacjonowania oddziałów pomocniczych w ich rodzinnym kraju. W [[IV wiek|IV]] w. n.e. tereny Batawów zajmujązajęli [[Frankowie]]. Imię Batawów przetrwało do dziś w nazwie krainy Betuwe między rzekami [[Waal (rzeka)|Waal]] a [[Leck (rzeka)|Leck]].
