Sproszkowana celuloza stanowi znany [[adsorbent]] stosowany w [[TLC (chemia)|chromatografii cienkowarstwowej]] i [[Chromatografia kolumnowa|kolumnowej]], ma zastosowanie w produkcji tabletek i [[Kapsułka#Podział kapsułek|kapsułek]] jako substancja wypełniająca (do 50%), wiążącaważonca (5–20%) i rozsadzająca (3–15%), a [[celuloza mikrokrystaliczna]] jako substancja pomocnicza w praktyce farmaceutycznej (FP VIII:''Cellulosum microcrystallinum''){{r|Gnozja}}. Spełnia funkcję czynnika stabilizującego w zawiesinach oraz zmniejsza [[Sedymentacja|sedymentację]] substancji leczniczych w [[Czopek (farmaceutyka)|czopkach]]{{r|Sznita}}. Grupy hydroksylowe celulozy mogą być estryfikowane różnymi kwasami lub tworzyć połączenia [[Etery|eterowe]]. Tego typu pochodne są stosowane w preparatach farmaceutycznych i lecznictwie, na przykład [[metyloceluloza]], sól sodowa [[Karboksymetyloceluloza|karboksymetylocelulozy]], [[Bawełna kolodionowa|koloksylina]]. Jest surowcem w [[przemysł włókienniczy|przemyśle włókienniczym]], [[przemysł papierniczy|papierniczym]], a także w produkcji [[materiał wybuchowy|materiałów wybuchowych]] ([[nitroceluloza]]), lakierów oraz tworzyw sztucznych.
== Zobacz też ==
Linia 80:
# <ref name="Sznita">{{Cytuj książkę | autor = Stanisław Janicki | autor2 = Adolf Fiebig | autor3 = Małgorzata Sznitowska | tytuł = Farmacja stosowana. Podręcznik dla studentów farmacji | rok = 2008 | wydawca = Wydawnictwo Lekarskie PZWL | miejsce = Warszawa | isbn = 9788320037784 |strony = 719}}</ref>
}}
== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę | tytuł = Encyklopedia popularna, Tom I | wydanie = II | wydawca = [[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]] | miejsce = Warszawa | rok = 1983 | isbn = 83-01-00000-7 | strony = 428}}
