Roald Amundsen: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
|||
Linia 23:
Doświadczenie zdobył uczestnicząc w wyprawach arktycznych i antarktycznych innych badaczy. M.in. był drugim oficerem na statku ''[[Belgica]]''<ref>Stephen R. Bown, ''The Last Viking. The Life of Roald Amundsen'', Da Capo Press 2012, s. 23.</ref> podczas [[Belgijska Wyprawa Antarktyczna|Belgijskiej Wyprawy Antarktycznej]], trwającej w latach 1897–1899 (dokonano wówczas pierwszego udanego zimowania w rejonie [[Antarktyda|Antarktydy]]).
W latach 1903–1906 Amundsen jako pierwszy przebył drogę łączącą [[Ocean Atlantycki]] i [[Ocean Spokojny|Spokojny]] tzw. [[Przejście Północno-Zachodnie|Przejściem Północno-Zachodnim]], prowadzącym przez [[Ocean Arktyczny]] wzdłuż północnego wybrzeża [[Kanada|Kanady]]. W 1910 roku planował wyprawę na [[biegun północny]]. Gdy okazało się, że jako pierwszy dotarł tam [[Stany Zjednoczone|Amerykanin]] [[Robert Edwin Peary|Robert Peary]], Amundsen zmienił plan i postanowił zdobyć [[biegun południowy|drugi z biegunów]]. Wyprawa ta była wyścigiem z ekspedycją [[Wielka Brytania|brytyjską]], której przewodził porucznik [[Robert Falcon Scott]]. Amundsen dotarł do [[biegun południowy|bieguna południowego]] jako pierwszy, 14 grudnia 1911 roku, a Scott miesiąc później – 17 stycznia
W 1926 roku wspólnie z pilotem [[Umberto Nobile]] i [[Lincoln Ellsworth|Lincolnem Ellsworthem]] dokonał pionierskiego przelotu nad biegunem północnym na włoskim [[sterowiec|sterowcu]], oznaczonym symbolem N-1, a przez Amundsena nazwanym „[[Norge (sterowiec)|Norge]]”.
| |||