Stefan Norris: Różnice pomiędzy wersjami

Kształcił się w warszawskiej[[Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie|Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie]] i na [[Uniwersytet Techniczny w Wiedniu|Politechnice Wiedeńskiej]]. Z zawodu architekt, także [[architekt wnętrz]]. Jako scenograf debiutował w 1924 filmem ''[[Śmierć za życie. Symfonia ludzkości]]''. Był dekoratorem i autorem [[scenografia|scenografii]] w ponad 100 filmach fabularnych nakręconych w kinie polskim w latach 1924–1939. Przy wielu z nich współpracował z innym utalentowanym scenografem, z wykształcenia także architektem[[architekt]]em – inż. [[Jacek Rotmil|Jackiem Rotmilem]]. Założył z nim firmę, która zmonopolizowała polski rynek dekoracji filmowej<ref name="rotm">{{Cytuj stronę | url = http://www.filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=11108606 | tytuł = Jacek Rotmil | opublikowany = Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl | data dostępu = 2015-08-16}}</ref>. W okresie międzywojennym pracował przy ponad stu filmach. Wiele filmów z jego scenografią otrzymało wyróżnienia i nagrody na [[festiwal filmowy|festiwalach filmowych]] w Wenecji, Lwowie i Moskwie<ref name="polkin">{{Cytuj stronę | url = http://polskiekinolat30.manifo.com/stefan-norris | tytuł = Stefan Norris | opublikowany = Polskie Kino Lat 30stych | data dostępu = 2015-08-06}}</ref>.

W [[1938]] wyjechał do [[Bejrut]]u. W czasie wojny został internowany w [[Rumunia|Rumunii]]. Już w [[1943]] był scenografem filmu ''[[O noapte furtunoasă]]''. Po wojnie osiadł w [[Bukareszt|Bukareszcie]], gdzie odnosił sukcesy jako [[scenograf]] i reżyser w teatrach Odeon i Narodowy (rum. [[Teatrul Odeon]], [[Teatrul Național „Ion Luca Caragiale”]]) w Bukareszcie<ref name="bibl">{{Cytuj pismo | nazwisko = Molea | imię = Vera | autor = Vera Molea | tytuł = Un teatru în inima Bucureştilor: Odeon | czasopismo = Biblioteca Bucureştilor | wydawca = Biblioteca Metropolitană Bucureşti | wydanie = Anu l XV, nr. 3 – martie | wolumin = 2012 | strony = 7–8 | issn = 1454–0487 | język = ro | url = http://www.bibmet.ro/Uploads/Revista_BB_nr3_2012.pdf}}</ref>. W latach 1943–1974 był scenografem przy sześciu filmach rumuńskich<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Căliman | imię = Călin | autor = Călin Căliman | tytuł = Istoria filmului românesc | wydawca = MintRight Inc. | url = https://books.google.pl/books?id=h4vzAgAAQBAJ&pg=PT182&lpg=PT182&dq=%C8%99tefan+norris+teatrul+national&source=bl&ots=0eT4jk3p8c&sig=h0kHvp4OZeMIfnJT5QmSYnUkqMA&hl=pl&sa=X&ved=0CEgQ6AEwB2oVChMIx7zzls6UxwIVSJVyCh3ulw59#v=onepage&q=%C8%98tefan%20Norris&f=false}}</ref>. W latach 50 XX w. został dyrektorem techniczno-artystycznym Teatrul Național. Był autorem rumuńskich [[sztuka teatralna|sztuk teatralnych]], realizował także filmy[[film]]y i audycje[[Program telewizyjny (audycja)|programy telewizyjne]]. W [[1959]] opracował gościnnie jako scenograf i reżyser ''[[Bezimienna gwiazda|Bezimienną gwiazdę]]'' [[Mihail Sebastian|Mihaila Sebastiana]] w [[Teatr Rozmaitości w Warszawie|Teatrze Rozmaitości w Warszawie]]<ref name="polkin"/>.

Przetłumaczył na [[język rumuński]] ''[[Moralność pani Dulskiej]]''.